พิมพ์หน้านี้ - เพียงตน...แค่คนเดียว

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: สายลมสีขาว ที่ 05 มิถุนายน 2010, 08:25:PM



หัวข้อ: เพียงตน...แค่คนเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 05 มิถุนายน 2010, 08:25:PM
อันเพียงตน คนเดียว มาแต่แรก
ก็ไม่แปลก อะไร ใช่อ้างมั่ว
มาเช่นใด กลับเช่นนั้น อย่าได้กลัว
เพราะตนตัว ทำเอง มิใช่ใคร

ฉันโดดเดี่ยว คนเดียว ทุกเที่ยวฝัน
สิ่งไหนกัน เคยเห็น ว่าสดใส
พอลับตา นานวัน ผันผ่านไป
ฉันพึ่งรู้ ว่าดวงใจ ฉันไม่มี

ฉันพอแล้ว กับรัก สลักหล้า
ฉันหยุดแล้ว น้ำตา ค่าดิถี
ฉันเบื่อแล้ว การต้อง คอยทำดี
จบเสียที มนุษย์ สุดรำพัน

ฉันจะเดิน ตามทาง อันฝันใฝ่
มีเพียงใจ ชี้แนะ และจัดสรรค์
ไม่กังวล กับรอบข้าง ย่างสำคัญ
เพราะตัวฉัน จริงแท้ แค่เดียวดาย

จะต้องเก่ง จะต้องกล้า จะต้องแกร่ง
ทุกหนแห่ง แรงสู้ รู้ความหมาย
อย่าได้กลัว แม้เบื้องหน้า อันตราย
เพราะสุดท้าย มีเพียงฉัน ประจัญการ


หัวข้อ: Re: เพียงตน...แค่คนเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: pearpunwa ที่ 06 มิถุนายน 2010, 01:30:AM


อันเพียงตนคนเดียวมาแต่ไหน
กับดวงใจที่คอยเฝ้าเงาประสาน
เมื่อสองเท้ายังคงก้าวตราบเท่านาน
คืนวันผ่านอาจเนานานแลยาวไกล

ยามโดดเดี่ยวเดียวดายในเงาฝัน
อาจเป็นเพราะคืนวันนั้นสั่นไหว
ที่จำเป็นต้องมี คือแรงใจ
เพื่อก้าวพ้นวันต่อไปได้เช่นกัน

ในความฝันแห่งความรักสลักหล้า
รอยน้ำตาที่รินรดผ่านความฝัน
ในวันคืนยังคงมีกันและกัน
ไม่ว่าห้วงแห่งความฝัน หรือความจริง

หากสองเท้ายังเดินตามความฝันใฝ่
หากดวงใจยังคงเห็นเช่นทุกสิ่ง
หากความสุขนั้นนอกเหนือเจือแอบอิง
หากความนิ่งคือสติริไตรตรอง

ในความเก่ง ความกล้า และความแกร่ง
ไม่แยกแบ่ง แต่งเติมไม่เป็นสอง
หากรู้ค่าถึงปลายทางที่หมายปอง
จงตระกองกอดฝันไว้ในอ้อมใจ


หัวข้อ: Re: เพียงตน...แค่คนเดียว
เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 06 มิถุนายน 2010, 10:24:AM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/nature_023.jpg)
...อันเพียงตน...คนเดียว...เกี่ยวชีวิต
เพียงคนเดียว...ลิขิต...ชีวิตได้
บนเส้นทาง...คนกล้า...เราฝ่าไป
เพียงคนเดียว...กับหนึ่งใจ...ไม่อาทร
......................................................
...เพียงคนเดียว...เกี่ยวรัก...ถักเป็นผืน
แล้วหยิบยื่น...ให้พุ่มพวง...ดวงสมร
ห่มให้อุ่น...หนุนตัก...พักบ้านกลอน
แม้หนาวร้อน...บรรเทา...เมื่อเข้าเรือน
.......................................................
...เพียงคนเดียว...ละอองดาว...พราวเวหน
นำพาใคร...หลายคน...มาค้นเพื่อน
ดาวกระพริบ...วิบวับ...กลับมาเยือน
ท้องฟ้าเหมือน...สว่างแท้...แม้ละออง
.......................................................
...คือคนเก่ง...คนแกร่ง...คือคนกล้า
pearpunwa... มาแรง...แฝงผยอง
มาคนเดียว...เกี่ยวใจ...ใครไปครอง
พักก่อนน้อง...เรือนนี้...มีแรงใจ...
........................//ทอฝันค่ะ