พิมพ์หน้านี้ - "ผู้ชายลั่ลล้า"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: Goldfish ที่ 04 มิถุนายน 2010, 06:27:PM



หัวข้อ: "ผู้ชายลั่ลล้า"
เริ่มหัวข้อโดย: Goldfish ที่ 04 มิถุนายน 2010, 06:27:PM
สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น
สิ่งที่เธอซ่อนเร้นตบตาฉัน
นานเท่าไหร่แล้วที่ปิดบังกัน
วันที่เธอมีผู้หญิงคนนั้นเคียงข้างกาย

วันนี้ฉันพึ่งรับรู้...
กับความจริงที่เป็นอยู่อย่างไร้จุดหมาย
นึกถึงล้านคำพูดที่เธอบอกว่ารักมากมาย
ทำฉันเจ็บเจียนตายที่เธอหลอกลวงกัน

ใช่ว่าฉันไม่เคยรับรู้
สิ่งที่เธอทำอยู่ใช่ว่าไม่มีใครเคยบอกฉัน
หากแต่ยึดมั่นคำว่ารักต้องเชื่อใจกัน
มันเลยปิดหูปิดตาฉันไม่ให้รับรู้อะไร

ยืนทำใจก่อนเดินเข้าไปหา
ถามเธอว่า "เห็นฉันโง่ใช่ไหม"
แล้วเธอก็ทำหน้าตกใจ
พูดออกมาได้ว่าแค่เพื่อนกัน

พอฉันยืนยันว่าจะไป
มาขอโทษขอโพยยกใหญ่ที่โกหกฉัน
"ผมผิดไปแล้วโปรดให้อภัยกัน"
หาคำงอนง้อนับพันตัวตามติด

หาข้ออ้างให้มากมายทำไม?
ก่อนที่จะนอกใจทำไมไม่คิด
พอจับได้ แหม! ทำสำนึกผิด
ไม่ได้อายเลยสักนิดที่พูดมา

ทำอ้อนวอนขอความเห็นใจ
ไปเถอะไปให้ไกล "ผู้ชายลั่ลล้า"
ไปแล้วไปลับอย่ากลับมา
พอกันทีกับผู้ชายมารยาที่ไม่มีค่าอย่างเธอ

**************************