พิมพ์หน้านี้ - หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดสถิตย์ทรวง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 11 พฤษภาคม 2010, 11:44:AM



หัวข้อ: หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดสถิตย์ทรวง
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 11 พฤษภาคม 2010, 11:44:AM
หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดสถิตย์ทรวง
(http://img98.imageshack.us/img98/7592/lap.jpg)


หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดสถิตย์มั่น
โพ้นฟ้านั้น..จันทร์ทอแสงแจ้งใจหวน
จุมพิตหนึ่ง..ตรึงในใจรัญจวน
ระบำมวลหมู่หิ่งห้อย..นับร้อยพัน
.
หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดพิศวาส
ดั่งภาพวาด..ปรารถนานัยน์ตาฝัน
บนผืนพรมเขียวขจี..ที่พบกัน
หนึ่งคืนนั้น..หนึ่งจุมพิตสถิตย์แด
..
-Singlemom99-
 27   กุมภา 2553
..


หัวข้อ: Re: หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดสถิตย์ทรวง
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าดอกรัก ที่ 11 พฤษภาคม 2010, 12:31:PM
ท่ามกลางจันทร์สีนวลกระจ่างฟ้า
มวลดารากระพริบพราวแสนสดใส
เธอพิไรพร่ำคำหวานแสนฉ่ำใจ
ฉันหวั่นไหวกับนันย์ตาที่ส่งมา

ฉันเอียงอายเธอตามหอมที่ข้างแก้ม
บรรจงแซมดอกไม้สวยบอกห่วงหา
เธอมองหน้าฉันหวามไหวในอุรา
ฉันหลับตาเธอก้มจูบละลายใจ

แทนน้ำคำเป็นล้านมากคุณค่า
ซึ้งในตาที่มองมาด้วยอ่อนไหว
จูบครั้งเดียวติดตรึงซ่านถึงทรวงใน
ไม่มีใครลบรอยจูบจากใจเธอ

มาร่วมแจมค่ะ  emo_107   emo_107




หัวข้อ: Re: หนึ่งจุมพิต..ยังตราติดสถิตย์ทรวง
เริ่มหัวข้อโดย: มนฤทธิ์ ที่ 11 พฤษภาคม 2010, 03:22:PM
รอยจุมพิตสถิตในฤทัยหวั่น
คืนมีกันทำให้ฉันนั้นพลั้งเผลอ
อยากแนบข้างไม่อ้างว้างร้างทางเธอ
ยังละเมอรักแต่เธอเพ้อร่ำไป

ร่วมแจมด้วยครับ emo_87