|
หัวข้อ: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 30 เมษายน 2010, 03:03:PM xxxx
หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 30 เมษายน 2010, 04:04:PM ๐ ล่วงอีกคืน..ฝืนร่าง..อย่างเหน็บหนาว
แสงเดือนพราว..วาววับ..จับแดนสรวง มีดาวแจ่ม..แซมเห็น..เป็นรุ้งรวง งามโชติช่วง..ห้วงฟ้า..ดาราราย ๐ รักเคยสร้าง..ทางฝัน..อันเจิดจ้า เหมือนนภา..ราตรี..มีจันทร์ฉาย เมื่อโรยรา..พาคว้าง..อย่างเดียวดาย เหมือนจันทร์กราย..ย้ายเคลื่อน..สู่เดือนแรม...(Victorias secret) ยามเดือนแรมรูปเรียวซีดเซียวหม่น แต่เกลื่อนหนด้วยดาวยังพราวแต้ม คืนผ่านพ้นวนวันจวบจันทร์แย้ม เพ็ญกลับแจ่มกลางหาวอีกคราวครั้ง ต่างจากแสงข้างในที่ใจนั่น กลับนับวันมัวหม่นจนสิ้นหวัง ไร้วี่แววเรื่อรองส่องนวล,ดัง ชีพไร้ฝั่งกลางมืดดับชั่วกัปกาล หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 30 เมษายน 2010, 05:46:PM ๐ ล่วงอีกคืน..ฝืนร่าง..อย่างเหน็บหนาว แสงเดือนพราว..วาววับ..จับแดนสรวง มีดาวแจ่ม..แซมเห็น..เป็นรุ้งรวง งามโชติช่วง..ห้วงฟ้า..ดาราราย ๐ รักเคยสร้าง..ทางฝัน..อันเจิดจ้า เหมือนนภา..ราตรี..มีจันทร์ฉาย เมื่อโรยรา..พาคว้าง..อย่างเดียวดาย เหมือนจันทร์กราย..ย้ายเคลื่อน..สู่เดือนแรม...(Victorias secret) ยามเดือนแรมรูปเรียวซีดเซียวหม่น แต่เกลื่อนหนด้วยดาวยังพราวแต้ม คืนผ่านพ้นวนวันจวบจันทร์แย้ม เพ็ญกลับแจ่มกลางหาวอีกคราวครั้ง ต่างจากแสงข้างในที่ใจนั่น กลับนับวันมัวหม่นจนสิ้นหวัง ไร้วี่แววเรื่อรองส่องนวล,ดัง ชีพไร้ฝั่งกลางมืดดับชั่วกัปกาล...(เพียงกมล) ๐ คืนเดือนแรม..แก้มช้ำ..น้ำตาไหล สู้หมายใจ..ได้ปอง..ละอองหวาน หวังครองคู่..ชูชื่น..ยั่งยืนนาน กลับร้าวราน..รักลา..ช่างน่าชัง ๐ จะกี่ปี..กี่เดือน..ดูเหมือนว่า ใจที่ล้า..รารอ..หมายก่อหวัง ถ้อยสัญญา..ครานั้น..ใจฉันยัง เตือนให้ยั้ง..รอคอย..บนรอยเดิม ๐ จะกี่รอย..ก้าวย่าง..บนทางเหงา จะเก็บเอา..น้ำตา..นั้นมาเสริม จะแปรล้า..เป็นแรง..มาเเต่งเติม จะรอเริ่ม..ฝันสวย..ไปด้วยกัน ๐ ที่เคยทำ..ช้ำมา..ในครานั้น จะลืมมัน..จากใจ..ไม่ไหวหวั่น ขอเป็นเเรง..แห่งใจ..ในรายวัน เพื่อสานฝัน..วันนี้..ณ ที่เดิม...(เพลีย..กมล) ได้ประจักษ์ในจิตซึ้งพิษรัก ไม่หมายภักดิ์ผู้ได้มาไว้เสริม เมื่อสิ้นแล้วไม่ขอรอต่อเติม ไม่มีเริ่มไม่มีจบลบอาลัย มิเหลือใจแสนเจ็บไว้เก็บกัก- ด้วยตรึงปักเงาหม่น..ยากพ้นได้ ยังมืดดำคล้ำเศร้าและเหงาใจ จนไม่เหลือเยื่อใยมอบใครครอง สายเสียแล้วสายฝันเมื่อผันช่วง ไม่อาจพ่วงพันให้หัวใจสอง ได้สานเกลียวเหนี่ยวนำเข้าจำจอง แม้หมายปองคล้องไว้ด้วยนัยเดียว แต่ว้าเหว่หวั่นไหวก็ไม่หยุด เหมือนตามยุดฉุดเร้าด้วยเปล่าเปลี่ยว แม้ว่ามานขาวซีดนั้นรีดเรียว เกิดกว่าเกี่ยวสายฝันสู่วันไกล หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 01 พฤษภาคม 2010, 11:27:AM ๐ คืนเดือนแรม..แก้มช้ำ..น้ำตาไหล
สู้หมายใจ..ได้ปอง..ละอองหวาน หวังครองคู่..ชูชื่น..ยั่งยืนนาน กลับร้าวราน..รักลา..ช่างน่าชัง ๐ จะกี่ปี..กี่เดือน..ดูเหมือนว่า ใจที่ล้า..รารอ..หมายก่อหวัง ถ้อยสัญญา..ครานั้น..ใจฉันยัง เตือนให้ยั้ง..รอคอย..บนรอยเดิม ๐ จะกี่รอย..ก้าวย่าง..บนทางเหงา จะเก็บเอา..น้ำตา..นั้นมาเสริม จะแปรล้า..เป็นแรง..มาเเต่งเติม จะรอเริ่ม..ฝันสวย..ไปด้วยกัน ๐ ที่เคยทำ..ช้ำมา..ในครานั้น จะลืมมัน..จากใจ..ไม่ไหวหวั่น ขอเป็นเเรง..แห่งใจ..ในรายวัน เพื่อสานฝัน..วันนี้..ณ ที่เดิม...(เพลีย..กมล) ได้ประจักษ์ในจิตซึ้งพิษรัก ไม่หมายภักดิ์ผู้ได้มาไว้เสริม เมื่อสิ้นแล้วไม่ขอรอต่อเติม ไม่มีเริ่มไม่มีจบลบอาลัย มิเหลือใจแสนเจ็บไว้เก็บกัก- ด้วยตรึงปักเงาหม่น..ยากพ้นได้ ยังมืดดำคล้ำเศร้าและเหงาใจ จนไม่เหลือเยื่อใยมอบใครครอง สายเสียแล้วสายฝันเมื่อผันช่วง ไม่อาจพ่วงพันให้หัวใจสอง ได้สานเกลียวเหนี่ยวนำเข้าจำจอง แม้หมายปองคล้องไว้ด้วยนัยเดียว แต่ว้าเหว่หวั่นไหวก็ไม่หยุด เหมือนตามยุดฉุดเร้าด้วยเปล่าเปลี่ยว แม้ว่ามานขาวซีดนั้นรีดเรียว เกิดกว่าเกี่ยวสายฝันสู่วันไกล...(เพียงกมล) ๐ ดึกคืนนี้..มีดาว..พร่างพราวแสง แต่ฤาแข่ง..แสงจันทร์.. อำพันใส ฟ้าสกาว..พราวสวย..โปรดอวยชัย ช่วยเปลี่ยนใจ..ใครหนึ่ง..ซึ่งหมายปอง ๐ เธอถูกรัก..หักอก..จนหมกไหม้ เมื่อรักจาก..พรากไป..เลยใจหมอง แม้มีชาย..หมายเมียง..คู่เคียงครอง ไม่แยแส..แลมอง..แม้ต้องตา ๐ ยังอาลัย..ใจภักดิ์..ในรักเก่า อยู่ใต้เงา..เศร้าสร้อย..ละห้อยหา ทนอาวรณ์..นอนเดี่ยว..เปลี่ยวเอกา แม้เวลา..จะผ่าน..เนิ่นนานแล้ว ๐ วอนฟ้าสวย..ช่วยให้..เผยใจนาง ให้กระจ่าง..พร่างพราย..ประกายแก้ว อาจบางที..ที่.รัก..จักฉายแวว ให้เพริศแพร้ว..อีกครา..ใต้ฟ้างาม...(เพลีย..กมล) ทุกที่ทางสองเราเคยก้าวผ่าน ยังร้าวราน หวนไห้..วันไหวหวาม เมื่อนัยน์ตามีน้ำผุดฉ่ำวาม มิเหลือความเข้มแข็งแห่งดวงใจ จะเริ่มรักเริ่มฝันนั้นแสนยาก เพราะรอยบากถากลึกผนึกให้- เกิดริ้วรอยเกินจิตคิดรักใคร จมหมองไหม้ เหมือนดั่ง กำลังล้า เส้นขอบโค้งตรงนั้นตะวันตก ยังพลิก,ผก ดวงตะวัน ผันเจิดจ้า แต่ความรักที่ร้างและห่างตา มิกลับมาอีกแน่...รู้แก่ใจ ความทรงจำทำร้ายเวียนร่ายภาพ และเจ็บปลาบทุกครั้ง..เกินยั้งได้ คนหนึ่งพรากจากกัน..พลันมีใคร พร้อมก้าวไปสู่ฝัน..ลืมกันแล้ว..(เพียงมั่วปน) หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 01 พฤษภาคม 2010, 08:00:PM ทุกที่ทางสองเราเคยก้าวผ่าน ยังร้าวราน หวนไห้..วันไหวหวาม เมื่อนัยน์ตามีน้ำผุดฉ่ำวาม มิเหลือความเข้มแข็งแห่งดวงใจ จะเริ่มรักเริ่มฝันนั้นแสนยาก เพราะรอยบากถากลึกผนึกให้- เกิดริ้วรอยเกินจิตคิดรักใคร จมหมองไหม้ เหมือนดั่ง กำลังล้า เส้นขอบโค้งตรงนั้นตะวันตก ยังพลิก,ผก ดวงตะวัน ผันเจิดจ้า แต่ความรักที่ร้างและห่างตา มิกลับมาอีกแน่...รู้แก่ใจ ความทรงจำทำร้ายเวียนร่ายภาพ และเจ็บปลาบทุกครั้ง..เกินยั้งได้ คนหนึ่งพรากจากกัน..พลันมีใคร พร้อมก้าวไปสู่ฝัน..ลืมกันแล้ว..(เพียงมั่วปน) หากอีกใจยังคงดำรงมั่น ไม่แปรผันวาดหวานแม้ผ่านแผ่ว- เรียวรีดรอยพิศสวาทฤๅคลาดแคล้ว กลับตรึงแนวบอบบางลงกลางทรวง ด้วยไม่อาจลบรอยที่คอยหลอก ยังยั่วหยอกรุมเร้าให้เฝ้าหวง รู้รักเช่นเสน่หา..แค่ค่าลวง ยังติดบ่วงพ่วงพันสุดบั่นทอน เสียงเพรียกจากหัวใจไม่เคยหยุด และยากฉุดเหนี่ยวรั้ง..สิ้นหวัง,ถอน สลักนั้นตรึงมั่นนิรันดร และคอยย้อนรอยย้ำทุกค่ำคืน จันทร์เจ้าเอย นวลใยที่ในฟ้า เคยเจิดจ้าอาบผ่านบนมาน, ผืน กลับกลายหมองหม่นคล้ำให้กล้ำกลืน สิ้นแสงโสมโลมรื่น..เหลือขื่นทรวง (เพียงกมล) หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 01 พฤษภาคม 2010, 10:38:PM ยินเสียงใจบอกจันทร์วันฟ้ากว้าง ดูเหมือนนางวางใจ,มิใคร่หวง ราวจะบอกความในใจทั้งปวง ว่าแดดวงหนึ่งนี้...มีผู้ใด หรือจะอำความนัยมิใคร่เผย ก็เกินเลยอันมนุษย์สุดวิสัย ถนอนมนวลชวนชื่นรื่นฤทัย หรือเกรงใจใครอื่นที่ชื่นครอง...อิอิ ...แบบว่า..มาแจมหนะ... หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: กฤษณาต้องน้ำ ที่ 01 พฤษภาคม 2010, 10:56:PM เหมอมองจันทร์ฝันหวานวันวานเก่า เห็นหน้าเจ้า ยิ้มร่าเฮฮารื่น
พี่จึงแอบ หลบหน้าน้ำตากลืน แอบสะอื้นหวยไห้ ในแสงจันทร์ ยามเพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองนั่น เคยร่วมกันลอยกระทง ตรงตลิ่ง เชื่อในรักประจักษ์รักเจ้าจริง เพื่อทุกสิ่ง จึงมา หาเงินทอง จันทร์เจ้าเอ๋ยรู้ไหมว่าใครเศร้า คนใจเหงาเศร้าใจไห้มัวหมอง คิดถึงเจ้าโหยหาน้ำตานอง จึ่งร่ำร้องฝากจันทร์ ฉันรักเธอ แง้ ๆ แต่งเสร็จแล้วมันหาย ต้องแต่งใหม่ อันเก่าดีกว่านี้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆT_T emo_111 emo_111 หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: พิมพร ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 03:49:PM เสียงเพรียกจากหัวใจไม่เคยหยุด และยากฉุดเหนี่ยวรั้ง..สิ้นหวัง,ถอน สลักนั้นตรึงมั่นนิรันดร และคอยย้อนรอยย้ำทุกค่ำคืน จันทร์เจ้าเอย นวลใยที่ในฟ้า เคยเจิดจ้าอาบผ่านบนมาน, ผืน กลับกลายหมองหม่นคล้ำให้กล้ำกลืน สิ้นแสงโสมโลมรื่น..เหลือขื่นทรวง (เพียงกมล) ยินเสียงใจบอกจันทร์วันฟ้ากว้าง ดูเหมือนนางวางใจ,มิใคร่หวง ราวจะบอกความในใจทั้งปวง ว่าแดดวงหนึ่งนี้...มีผู้ใด หรือจะอำความนัยมิใคร่เผย ก็เกินเลยอันมนุษย์สุดวิสัย ถนอมนวลชวนชื่นรื่นฤทัย หรือเกรงใจใครอื่นที่ชื่นครอง...(จะเด็ด..กมล) ๐ แม้ใจนาง..ร้างใคร..ที่ใฝ่ฝัน ขอผูกพัน..มั่นอยู่..เป็นคู่สอง กับโฉมงาม..ทรามวัย..ที่ใฝ่ปอง ขอจับจอง..ห้องใจ..มิไคลคลา...(เพลีย.กมล) สรวงฟ้าเอย เผยให้ เพียงได้ฝัน เพื่อใครนั้น เฝ้าคอย ละห้อยหา เพียงร่ำพากย์ ฝากให้ ผู้ไกลตา ด้วยหมายตรา ตรึงขวัญ เกี่ยวพันไว้ โปรดรับรู้ อาวรณ์ อันอ่อนหวาน ที่จดจาร จากขวัญ ผู้ฝันใฝ่ โปรดรับรู้ ห่วงหา และอาลัย มอบจากใจ คนเหงา คอยเคล้าคลอ...(เพียงกมล) ๐ ค่ำคืนนี้..มีดาว..สกาวใส มีหนึ่งใจ..ใครหมอง..ร่ำร้องขอ ให้หนึ่งใจ..ใครนั้น..ที่ฝันรอ กลับมาก่อ..ทอฝัน..เหมือนวันวาน ๐ คิดเอย..คิดถึง..คนึงนัก มอบใจภักดิ์..รักเอย..เคยหอมหวาน หมายสลัก..รักไว้..ให้แสนนาน กลับร้าวราน..ซานซม..ฤาสมควร...(เพลีย.กมล) รวยรินราตรีหอม รอบล้อมถิ่น ให้โชยกลิ่น รื่นหวาน ผ่านลมหวน ออในอก ผู้ร่ำ คำคร่ำครวญ ว่ารักรวน แรมร้าง จืดจางแล้ว เพื่อปลอบขวัญ คนไกล ผู้ไฝ่ฝัน คลายไหวหวั่น อาวรณ์ ให้ผ่อนแผ่ว แม้หนึ่งหวัง เลือนราง เคยพร่างแพร้ว อย่าคลาดแคล้ว อีกหวัง จนพังครืน...(เพียงกมล) ๐ ถึงเพียงแม้..แค่ฝัน..อันลางเลือน มิแชเชือน..ชะตา..ที่ฟ้ายื่น ขอหัวใจ..ได้ซึ้ง..แค่หนึ่งคืน แม้เมื่อตื่น..ลืมตา..รักราโรย ๐ เพียงปลายก้อย..น้อยหนึ่ง..ก็ซึ้งค่า กับอุรา..ครวญคร่ำ..ร่ำหาโหย เหมือนดินแห้ง..แล้งหมาย..พระพายโชย พาฝนโปรย..พรายพร่าง..หลังร้างไกล...(เพลีย.กมล) สายฝนหล่น จากฟ้า สู่หล้าโลก ให้ชุ่มโชค ใจฝัน ผู้หวั่นไหว รื่นเย็นอยู่ เช่นนั้น ทุกวันไป จวบพบใจ อีกใจ ฝากให้กัน ที่แสนไกล สุดเหลียว จะเกี่ยวก้อย เพียงเฝ้าคอย พบได้ แค่ในฝัน ยังสบตา ฝากไว้ ในเพ็ญจันทร์ เพื่อพ่วงพัน สายใย เป็นนัยเดียว...(เพียงกมล) ๐ ระยะทาง..หว่างฟ้า..ใช่สาเหตุ ถึงห่างเนตร..เจตจินต์..มิสิ้นเหนี่ยว หากผูกพัน..มั่นหมาย..มิคลายเกลียว ให้สุดหล้า..ฟ้าเขียว..ยังเกี่ยวพัน ๐ แต่หากใจ..ไม่มั่น..ยังหวั่นไหว ถึงอยู่ใกล้..ไม่ต่าง..กับร้างฝัน หากมั่นใน..ใจสอง..ที่คล้องกัน ห่างเพียงไหน.ไม่หวั่น..สัมพันธ์เลือน...(เพลีย.กมล) ๑.ขอเพียงใจแน่นหนักในรักนี้ ห่มฤดีที่รักฤๅจักเลื่อน จะลาร้างห่างไกลหลายปีเดือน ก็อุ่นเหมือนอยู่ใกล้แนบใจกัน ๒.แต่หากชังหวังใกล้กับไกลห่าง เพราะจินต์สร้างกำแพงแอบแฝงกั้น เบื่อและหน่ายคลายรักหักสัมพันธ์ นั่งมองกัน...แต่ใจ....ไงกลับชัง.. หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 03 พฤษภาคม 2010, 09:26:PM ยากยิ่งนักแยกได้คำใครนั้น หากสานต่อทอฝันก็หวั่นหวัง จะจบสิ้นถวิลหาถึงคราพัง จึงควรรั้งใจตน..อาจกลลวง ปล่อยเวลาเผยเร้นที่เป็นอยู่ ว่าควรคู่หรือไม่ ที่ใจหวง อาจสิ้นลบจบไปไม่ถามทวง จึงกันทรวงพ้นช้ำเข้ากล้ำกราย หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 04 พฤษภาคม 2010, 02:33:AM อันคำคนกลมกลิ้งนิ่งไว้บ้าง จะเจือจางเข้มข้นวนเวียนว่าย ค่อยพินิจคิดเค้นเดี๋ยวเห็นลาย บ้างมักง่ายพูดพล่ามตามครรลอง อันคนจริงยิ่งยากปากล้ำลึก ไม่คักคึกตามเพลงบรรเลงคล่อง จึงไม่หวานน้ำคำไม่ลำพอง จงไตร่ตรองไคร่ครวญล้วนความจริง เมื่อเอ่ยปากฝากรักปักดวงจิต ไม่มีพิษให้แพ้แก่น้องหญิง เพราะรักนั้นกลั่นกรองจากใจจริง ไม่ใช่สิ่งพูดเล่นเป็นนิยาย มาร่วมแจมนะครับ ไม่ถนัด อ่ะ emo_12 emo_55 ปรางค์ สามยอด หัวข้อ: Re: **ต่อกลอนกับเพียงกมล** เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 05 พฤษภาคม 2010, 01:18:PM อันคำคนกลมกลิ้งนิ่งไว้บ้าง จะเจือจางเข้มข้นวนเวียนว่าย ค่อยพินิจคิดเค้นเดี๋ยวเห็นลาย บ้างมักง่ายพูดพล่ามตามครรลอง อันคนจริงยิ่งยากปากล้ำลึก ไม่คักคึกตามเพลงบรรเลงคล่อง จึงไม่หวานน้ำคำไม่ลำพอง จงไตร่ตรองไคร่ครวญล้วนความจริง เมื่อเอ่ยปากฝากรักปักดวงจิต ไม่มีพิษให้แพ้แก่น้องหญิง เพราะรักนั้นกลั่นกรองจากใจจริง ไม่ใช่สิ่งพูดเล่นเป็นนิยาย มาร่วมแจมนะครับ ไม่ถนัด อ่ะ emo_12 emo_55 ปรางค์ สามยอด (http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163018025_47369_3.gif) เกรงเจ็บช้ำซ้ำหนจนยากหัก ยามสิ้นรักดังวันขวัญสลาย หากหลงลมเพลี่ยงพล้ำกับคำชาย อาจต้องตายทั้งเป็นโดนเข่นทรวง ฉันใดหนอเชื่อได้นะใจนั้น หลอกให้ฝัน..ปั้นคำร่ำว่าหวง พิสูจน์ได้อย่างไรว่าไม่ลวง หวั่นช้ำทรวงยิ่งนักหากรักใคร (http://i106.piczo.com/view/2/l/c/d/h/v/5/c/h/5/a/1/img/i163018025_47369_3.gif) |