|
หัวข้อ: พิโรธ เริ่มหัวข้อโดย: แพรว >w< ที่ 24 เมษายน 2010, 05:22:PM เรียนอยู่แล้ว แพร้วเพริศ ประเสริฐเหนือ ด้วยก่อเกื่อ ก่อวิชา นานกว่าไหน ส่วนเรื่องรัก เป็นอยู่แล้ว ไม่แคล้วไกล เป็นหนึ่งใน ใจจิต ชีวิตตน เรียนเป็นเรียน รักเป็นรัก หาหนักหัว ได้รู้ตัว กลัวตก หกใจหน ตระหนักไว้ ใจจิต ชีวิตคน หาใครบ่น มีไม่ ใจรักเรียน รักที่รัก ที่จะรัก หาหนักไม่ ในหัวใจ ใคร่มี ดีอ่านเขียน เป็นเช่นนี้ ดีก่อนเก่า เร้ารุกเวียน รักหาใช่ ตะใคร่เสียน เบียนเบียนตน.....!! ไม่เฉกนั้น พลันที่หนึ่ง ซึ่งมีอยู่ ลองตรองดู รู้ไหม ใช่สักหน ตัวก็รัก เรียนด้วยรัก สมัครพล เรียนไม่บ่น ไม่แพ้ ท้อแท้พาล เรื่องเรื่องนี้ มิมีก่อ อย่าพลอแผล เข้าใจแน่ ระแอ ระอาด ประหลาดสนาน มิต้องย้ำ จำจน พ้นกบาล ไม่หุนหาน รานล่อ ต่อตัวใคร! แบบว่าข้าน้อยอยากระบายงับ อัดอั้นเหลือ ขอโทษพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ บ้านกลอนไทยด้วยงับ แบบน้องถูกรุ่นพี่คนหนึ่งตรีชามาคับ มันคับแค้นใจ แบบ น่ะ T T เอิ่ม แต่ถ้า ว่าใคร อยากระบาย แนว พิโรธๆ ก็ จัดมากันเลยนะคะ อิอิ หัวข้อ: Re: พิโรธ เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 24 เมษายน 2010, 06:36:PM เรียนอยู่แล้ว แพร้วเพริศ ประเสริฐเหนือ ด้วยก่อเกื่อ ก่อวิชา นานกว่าไหน ส่วนเรื่องรัก เป็นอยู่แล้ว ไม่แคล้วไกล เป็นหนึ่งใน ใจจิต ชีวิตตน เรียนเป็นเรียน รักเป็นรัก หาหนักหัว ได้รู้ตัว กลัวตก หกใจหน ตระหนักไว้ ใจจิต ชีวิตคน หาใครบ่น มีไม่ ใจรักเรียน รักที่รัก ที่จะรัก หาหนักไม่ ในหัวใจ ใคร่มี ดีอ่านเขียน เป็นเช่นนี้ ดีก่อนเก่า เร้ารุกเวียน รักหาใช่ ตะใคร่เสียน เบียนเบียนตน.....!! ไม่เฉกนั้น พลันที่หนึ่ง ซึ่งมีอยู่ ลองตรองดู รู้ไหม ใช่สักหน ตัวก็รัก เรียนด้วยรัก สมัครพล เรียนไม่บ่น ไม่แพ้ ท้อแท้พาล เรื่องเรื่องนี้ มิมีก่อ อย่าพลอแผล เข้าใจแน่ ระแอ ระอาด ประหลาดสนาน มิต้องย้ำ จำจน พ้นกบาล ไม่หุนหาน รานล่อ ต่อตัวใคร! แบบว่าข้าน้อยอยากระบายงับ อัดอั้นเหลือ ขอโทษพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ บ้านกลอนไทยด้วยงับ แบบน้องถูกรุ่นพี่คนหนึ่งตรีชามาคับ มันคับแค้นใจ แบบ น่ะ T T เอิ่ม แต่ถ้า ว่าใคร อยากระบาย แนว พิโรธๆ ก็ จัดมากันเลยนะคะ อิอิ ...เศร้าทำไม...น้องเอย..เฉยไว้ก่อน... ...ถือซะว่า...เขาสอน...อย่าร้อนใส่... ...คนต่างคน...ก็ต่างจิต...คิดต่างใจ... ...แพรวอย่าได้...ทำเข็ญ...เป็นอารมณ์... ...คนน่ารัก...มักมีเหตุ...ให้ขำขำ... ...อย่าเก็บจำ...นำกลับ...มาทับถม... ...คำ"ตรีชา"...ถ้าปล่อย...ลอยตามลม... ...ก็ไม่เห็น...จะเป็นปม...ขมดวงแด.... ...เรียนและรัก...รักและเรียน...หากเรียนรู้... ...ลองคิดดู...รู้อย่างไหน...จึงไม่แพ้... ...ความรุ่งเรือง...เรื่องเรียน...อย่าเปลี่ยนแปร... ...เรื่องความรัก...หากแน่วแน่...อย่าแพ้ใจ...(อย่าแพ้ใจตัวเอง ก็คือ อย่าใจอ่อนนั่นแหละ) ...ถ้าขี้เหร่...อย่างพี่...นี้ค่อยว่า... ...ถูกเขาด่า...สารพัด...เขาจัดให้... ...แต่พี่กลับ...ไม่ฮึดฮัด...อึดอัดใจ... ...คนที่ด่า...ใช่ใคร...แม่พี่เอง....แฮะๆๆๆๆ ****คำเตือน*** แม่พิโรธ โกรธเรา อย่าเข้าใกล้ เดี่ยวตะหลิว ปลิวใส่ เข้าในหัว วิ่งให้เร็ว ไปให้ไกล จากท้ายครัว ก่อนจะมี หัวฝักบัว ลอยตามมา......โน..แน่ๆ เห็นน้องเศร้าก็อยากปลอบครับ |