ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ดุสิตธานุสรณ์
      “ดุสิตธานี” เกียรติศรีศักดิ์สง่า ด้วยพระบุญญามหาธีรราชไท้ บ่มเพาะบันฑิตอุทิศแดนไทย ให้เปี่ยมด้วยใจรักในบริการ
      “มะฮอกกานี” ไม้มิ่งพริ้งชอุ่ม ก้านแผ้กิ่งคลุมเสียดฟ้ากล้าหาญ เติบใหญ่ให้ร่มผลิอุดมการณ์ เพื่อรอเบ่งบานคุณธรรมความดี
      เลือดเหล่าเรานี้ “สีแดงเมารูน”  ดังรักเพิ่มพูนเอิบอุ่นไมตรี ประสานสมัครเราผองน้องพี่ สายเลือดชีวีสามัคคีสัมพันธ์
      “สุขสำเร็จด้วยปัญญา”  คือ ปณิธาน แม้นโลกผันผ่านสัตย์ซื่อถือมั่น ครองตนสมค่าเกียรติสถาบัน ดุสิตฯเรานั้นที่รักเทิดทูน.

ลำนำแห่งนที ณ ประเวศบุรีรมย์
   โพ้นฝั่ง ณ “ประเวศบุรีรมย์”  อิ่มอุดมอวยอรรถค่าผลาหาร เจ้าเลี้ยงรินถิ่นประเวศเขตสำราญ
ทุกหย่อมย่านเรือกไร้ได้ดื่มกิน
   โอ้...เอ๋ย...นงเยาว์สาวดุสิตเคยชิดเชย  ได้โอบอุ้มอุ่นเคยเอ่ยถวิล ขอใจเจ้าอย่าไหลไกลพ้นใจจินต์ ดังสายสินธุ์ที่ไหลลับมิกลับมา
   กรุ่นกลิ่นทุ่งระเรื่อร่ำยังกำจาย ฤาหอมคล้ายกายนวลครวญคร่ำหา โฉมดุสิตพิลาสเร้าเย้าอุรา
ห่างเห็นหน้าพี่ว้าเหว่เสน่ห์ทรวง
   โอ้หละหนอ..ขอตัวน้องจงกลับมาคืนถิ่นที่ ประเวศบุรีคือเหย้าเราแหนหวง มารังสรรค์รวมใจเราหลอมใจปวง เป็นหนึ่งดวงรักประเวศเจตจำนง.