พิมพ์หน้านี้ - ~*~ราตรีกาล~*~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: วลีลักษณา ที่ 15 เมษายน 2010, 11:14:PM



หัวข้อ: ~*~ราตรีกาล~*~
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 15 เมษายน 2010, 11:14:PM
(http://www.vcharkarn.com/uploads/167/167781.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_026.gif)

๐ สูรย์ลับหน..อนธการคลี่นานเนิน
กลางหุบเขินเนินเขาเงาพฤกษา
ลำแสงเพ็ญสาดสอดรอดพนา
แว่วปักษาราตรีคีตครวญ
 
๐ ท่ามพฤกษ์ไพรใบหนาที่ล้าหลับ
ธารระยับเลื่อมริ้ว..ลมพลิ้วหวน
หอมรื่นรินกลิ่นมาลย์ซ่านอบอวล
หรือหมายป่วนอาลัยข้างในทรวง

๐ เสียงเรไรล่องลมระงมก้อง
แต่ร่ำร้องกลางมานยากผ่านล่วง
ดังเพรียกด้วยสับสนแห่งกลลวง
ที่โชนช่วงจินตภาพจนวาบพราย

๐ หนาวน้ำค้างกลางไพรกร่ำไอชื้น
หากแดผืนเยียบเย็นหรือเว้น,หาย
ฟ้ามีดาวพราวพร่างวางเรียงราย
แต่เดียวดายมืดหม่นคือคนมอง

๐ ใบไม้ไหวล้อลมพี่พรมพัด
ดึกสงัดเดือนสว่าง..กลางทรวงหมอง
อาวรณ์หวานสุมซ้ำดังจำจอง
ด้วยโซ่คล้องผูกรัดอึดอัดนัก

๐ คาบราตรียาวนานกว่าผ่านพ้น
พร้อมมืดหม่นรุมทรวงยังหน่วงหนัก
เสน่หาอาลัยในที่รัก
สุดห้ามหักกักกั้นจนขวัญคว้าง

๐ ท่ามพฤกษ์ไพรใบหนาที่ล้าหลับ
นานชั่วกัปเมื่อกมลนั้นหม่นหมาง
ความเย็นเยียบเพียบอยู่ไม่รู้จาง
และอ้างว้างเงียบเหงายังเร้ารุม

๐ หริ่งเรไรร่ำร้องก้องไพรสัณฑ์
ก็ไหวสั่นอกใจดังไฟสุม
ท่ามพุ่มไม้รายรอบที่ครอบคลุม
ใจหนึ่งถูกกักกุมจนรุ่มร้อน

๐ หนาวน้ำค้างพร่างหยาดไม่ขาดหยด
คล้ายรินรดราดทรวงเหมือนลวงหลอน
เมื่อน้ำใจใสสดถูกลดทอน
ย่อมร้าวรอนด้วยร้างจืดจางรัก

๐ ราตรีกาลเย็นเยียบที่เงียบเหงา
ยังคงเฝ้าหวังให้ใครประจักษ์
ใจดวงนี้ไม่หน่ายไม่คลายภักดิ์
จะจำหลักรักมั่นนิรันดร


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_026.gif)

http://www.ijigg.com/songs/V24D0CA4PA0 (http://www.ijigg.com/songs/V24D0CA4PA0)


หัวข้อ: Re: ~*~ราตรีกาล~*~
เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 16 เมษายน 2010, 07:19:AM
เมื่อลมโชยโปรยมา..ผวาตื่น
ใช่ใครอื่น?กลิ่นกรุ่น..จำคุ้นได้
ก่อนลมหวล ทวนห่าง จืดจางไป
แล้วเหตุใด? กลับพัด สะบัดมา

กลิ่นราตรี ร้อนแรง...ระแวงอยู่
อ้อนหดหู่ ผ่านจันทร์ อ้างฝันหา
ยังร้าวรอน ก่อนฝาก...วันจากลา
นาฬืกา...เธอเดินไว หรือใจวน ????

ฉันไม่เหลือเผื่อใจ....ให้ใครจิก?
คิดว่าหยิกแล้วหยอก...หลอกทุกหน
พอเถอะนะ..คนงาม..ตามมายล
กลิ่นเจ้าปน...ความลวง..อย่าทวงเลย   emo_06





หัวข้อ: Re: ~*~ราตรีกาล~*~
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 16 เมษายน 2010, 08:19:AM
ราตรีนี้..อยู่อย่างไร..หนอใครนั้น..
ฝากรักผ่าน..ด่านจันทร์..รำพันอ้อน
ดอกราตรีกลิ่นหอม...ให้กล่อมนอน
ก่อนใจจร..ลอยถึง..สู่หนึ่งใคร



เพื่อรับรู้อาวรณ์แสนอ่อนหวาน
ซึมซาบมานพร้อมลมที่พรมไหว
จักยื้อยุดฉุดรั้งทั่วทั้งใจ
มอบเสน่หาอาลัยอย่าคลายเลย

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif)


หัวข้อ: Re: ~*~ราตรีกาล~*~
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 16 เมษายน 2010, 08:58:AM
เมื่อลมโชยโปรยมา..ผวาตื่น
ใช่ใครอื่น?กลิ่นกรุ่น..จำคุ้นได้
ก่อนลมหวล ทวนห่าง จืดจางไป
แล้วเหตุใด? กลับพัด สะบัดมา

กลื่นราตรี ร้อนแรง...ระแวงอยู่
อ้อนหดหู่ ผ่านจันทร์ อ้างฝันหา
ยังร้าวรอน ก่อนฝาก...วันจากลา
นาฬืกา...เธอเดินไว หรือใจวน ????

ฉันไม่เหลือเผื่อใจ....ให้ใครจิก?
คิดว่าหยิกแล้วหยอก...หลอกทุกหน
พอเถอะนะ..คนงาม..ตามมายล
กลิ่นเจ้าปน...ความลวง..อย่าทวงเลย   emo_06

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif)

ดอกราตรีคลี่กลิ่นกำจายกรุ่น
ผ่านทรวงอุ่นของใครโปรดได้เผย
ยังคงซึ้งถึงคำเคยร่ำเปรย
น้ำใจเอยเอ่ยคำเหมือนย่ำทรวง

ฤๅตัดได้น้ำใจใสสะอาด
ผ่านอากาศข้ามแถนจากแดนสรวง
มอบให้ผู้เสน่หาสุดาดวง
ใช่คำลวงสักน้อยที่ร้อยพจน์

น้ำ-ฟ้า-ทะเล-ดาว กล่าวอ้างเดือน
หรือรางเลือนจากใจเคยใสสด
อ้างพฤกไพรพาฝันกลับรันทด
ช่างตัดบทสิ้นเยื่อไม่เหลือใย


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif)