ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

  " ตัวเราหรือใครหลายๆคนก็เปรียบเหมือนดวงดาว ที่อยู่บนท้องฟ้าที่สวยงาม ต่างก็มีวงโคจรเป็นของตัวเอง
แม้ครั้งหนึ่งเคยโคจรเคียงคู่กันมา แต่ก็มีความเป็นไปได้ว่าวันหนึ่งแรงดึงดูด จากดาวดวงอื่น อาจทำให้เราต้องหลุดจากวงโคจรของกันและกัน
   แต่เราก็อย่าเสียใจที่เราไม่อาจสามารถโคจรเคียงข้างกันไปชั่วล้านปีแสง แต่เราจงดีใจว่าเราเคยส่องสว่างเคียงข้างกันและคอยนำทางให้กันและกัน
และที่สำคัญ คือไม่มีใครเป็นเจ้าของชีวิตใคร แม้จะรักกันมากแค่ไหน ต่างคนก็ต่างมีหัวใจคนละดวงจริงๆ"
 
เรื่องที่เขียนขึ้น เราได้แต่งมาจากความรู้สึกของเราเอง และสิ่งที่เราประสบมา
รบกวนช่วยกันอ่านด้วยนะค่ะ ผิดพลาดประการใดต้องขอโทษมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะค่ะ
มีคำแนะนำอันใดก็ขอรบกวนด้วยเช่นกัน ขอบคุณมากค่ะ

พลังที่สัมผัสไม่อาจเห็น
ดูลับเร้นเช่นกลให้หม่นหมอง
บางสัมผัสอาจช้ำน้ำตานอง
บางครั้งมองผุดผ่องเป็นยองใย
ความรู้สึกลึกๆที่มีอยู่
ก็ไม่รู้จะแน่วแน่สักแค่ไหน
เพราะต่างคนก็ต่างจิตต่างใจ
ถ้าไม่ยึดมั่นไว้คงห่างไกลตามเวลา
แค่อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
ไม่เคยตามไม่ใช่ไม่ห่วงหา
บางความรู้สึกที่ยังค้างคา
ไม่อยากพูดออกมาแต่อยากได้ยินว่ารักกัน

บางครั้งคนที่มีหัวใจคนละดวงก็อาจจะมีความรู้สึกที่เหมือนกันหรือต่างกันก็ได้ และความรู้สึกที่มีนี้ก็ทำให้เกิดพลังที่ยิ่งใหญ่มากๆด้วย
ความรู้สึกที่เหมือนกันจะเกิดการเกื้อหนุน เมื่อความรู้สึกมีมากพอจะแสดงพลังที่ยิ่งใหญ่ขึ้น แล้วค่อยๆจางหายไปตามการเวลา เมื่อไม่มีการแสดงความรู้สึกให้หัวใจอีกดวงรับรู้ว่ายังมีความรุ้สึกที่เหมือนกัน ส่วนความรู้สึกที่ต่างกันเป็นไปในทิศทางที่ผกผันกับความรู้สึกที่เหมือนกัน

อิอิ  ลองมาเล่นดูบ้างคะ สนุกดี

ขอขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมเยื่อนกันนะค่ะ พยายามจะเข้าไปแวะเยี่ยมทุกท่านเหมือนกันแต่ยังไม่ค่อยเก่งในการเข้าเยี่ยม รบกวนทุกท่านให้คำแนะนำด้วยนะค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้ง