พิมพ์หน้านี้ - ชีวิตเด็กรามฯ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: chaipan1999 ที่ 12 มีนาคม 2010, 10:29:PM



หัวข้อ: ชีวิตเด็กรามฯ
เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 12 มีนาคม 2010, 10:29:PM
 
[color=blanchealmond]emo_20 emo_20เรียนรามมาสามปีมีความคิด emo_20 emo_20
เป็นนิสิตลูกพ่อขุนบุญล้นเหลือ
เรื่องเข้าง่ายแต่จบยากก็เริ่มเชื่อ
แต่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงจงแข็งใจ

พอย่างก้าวปีหนึ่งก็ซึ้งจิต
เอนท์ไม่ติดเรียนเผื่อเพื่อแก้ไข
เรียนแล้วเล่นเล่นแล้วเรียนเพียรเพียรไป
ไว้เอนท์ใหม่ปีหน้ายังหวังอีกที

แรกแรกอยู่รามฯสองยังน้องใหม่
ยังสดใสบินผกผินแปลกถิ่นที่
ทั้งผองเพื่อนหลายหลากดูมากมี
ทั้งต่างถิ่นต่างที่มีมากมาย

ขึ้นปีสองย้ายรังมารามฯหนึ่ง
คงต้องพึ่งบุญพ่อขุนอีกมากหลาย
เอนท์ไม่ผ่านเริ่มหนาวสั่นสะท้านกาย
เพิ่งเก็บได้ไม่กี่หน่วยซวยสิเรา

พ่อก็ถามแม่ก็ทักเรียนหนักไหม
โกหกไปบอกไม่ได้ว่าติดสาว
จีบไม่ติดโดนพิษแห้วอีกแล้วเรา
ต้องซึมเซาหลายเดือนกลบเกลื่อนใจ

มาปีสามหน่วยกิตต่ำช้ำใจอีก
คงต้องปลีกต้องปลงไม่หลงไหล
ลดเที่ยวเตร่ร่อนเร่ต้องห่างไกล
พ่อแม่ยื่นคำขาดไว้ให้หกปี

เร่งหูตั้งตาเหลือกกระเสือกกระสน
รีบดิ้นรนขวนขวายไม่หลีกหนี
มาปีนี้ขึ้นปีสี่ต้องให้ดี
อย่าแปดปีซ้ำสองมันข้องใจ

เห็นเขาจบหน้าชื่นมื่นระรื่นสุข
แต่ตนทุกข์ตรอมตรมข่มไม่ไหว
จึงเขียนฝากเป็นบทกลอนย้อนสอนใจ
นี้คือหนึ่งชีวิตไซร้ในรั้วรามฯ
[/color]


หัวข้อ: Re: ชีวิตเด็กรามฯ
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 12 มีนาคม 2010, 11:01:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_125.gif)

รื้อกลอนเก่าคราวเรียนเขียนเล่นเล่น
นั่งนึกเน้นความเก่าเล่าอีกหน
ตอนเรียนรามฯอดีตติดกมล
ลองขุดค้นเรื่องราวมาเล่าไป..

emo_25

๐ ตื่นตีห้า!คว้าแปรงแยงทั่วปาก
ฟันที่สากค่อยขาวราวเปลือกไข่
สระผมทีสะท้านซ่านทรวงใน
อาบน้ำไซร้ขัดสีฉวีวรรณ

๐ ฮัมเพลงแผ่วร่ายยาวไล่หนาวทิ้ง
ใจมินิ่งสับสนจนขบขัน
พุธศุกร์เรียนเจ็ดโมงเคยโกงมัน
กลัวตกพลันคาบท้าย!..ต้องไปฟัง

๐ หนุ่มเมืองนนท์!เรียนรามฯนามน้ำเต้า
หยิบย่ามเก่าข้างฝาท่าขึงขัง
บ๊ะ!นุ่งยีนส์เชิ้ตเก่าเข้ากันจัง
รองเท้าดังยี่ห้อ..รอฟอชอ

๐ ประแป้งนิดหวีผมเกลื่อนพรมบ้าน
ข้ามสะพานน้ำเน่าเราเพลินหนอ
ซดกาแฟปากซอยค่อยคล่องคอ
ปากคุยจ้อคุ้ยข่าวเย้าเจ็กฮง

๐ กิจวัตรอย่างนี้ที่รอรถ
ผ่านปรากฎเต็มปลื้มมิลืมหลง
พอรถจอดเทียบป้ายยายแก่หลง
เรารี่ตรงโหนนี้!สามปีแล้ว

๐ ลุยรถติดหน้าบึ้งถึงเกษตร
ป้ายสุดเขตยิ่งมึนขึ้นสองแถว
คนเบียดกันร้อนเร่ากระเป๋าแซว
คืบคลานแน่วเทียบสู่ประตูรามฯ

๐ รถจอดลงบันไดให้เร่งก้าว
ขาจ้ำอ้าวคร่ำเคร่งน่าเกรงขาม
เจ็ดโมงกว่า!แสงทองส่องแสงงาม
แดดส่งตามพาเราเข้าห้องเรียน

๐ รีบเข้าห้องทันใดได้ที่นั่ง
กางตำราขึงขังนั่งอ่านเขียน
ใต้พัดลม!สบายใคร่พากเพียร
ลมพัดเวียนพุทโธ่ถัง!..นั่ง..หลับ..ยาววววววว..

ระนาดเอก

emo_12

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_125.gif)


หัวข้อ: Re: ชีวิตเด็กรามฯ
เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 12 มีนาคม 2010, 11:14:PM
หัวข้อนี้น่าจะรวมเด็กรามนะเนี่ย อิๆ เข้ามารายงานตัวด้วยคน emo_108