|
หัวข้อ: อุด้งกับปลาวาฬ (นิทานกาพย์ฉบัง16) เริ่มหัวข้อโดย: ปลาวาฬ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2014, 05:08:PM อุด้งกับปลาวาฬ (http://www.healthcorners.com/2007/article/img2/2_1254878487.jpg) ณ ธารน้ำใสไหลผ่าน แสนสุขสำราญ เหตุเกิดตั้งแต่นั้นมา ปลาวาฬว่ายในคงคา สดชื่นอุรา สู่ธารน้ำใสไหลเย็น อุด้งวิ่งผ่านมาเห็น มองเป็นปลาเป็น รีบจับงับกัดโดยพลัน ปลาวาฬเหลือบเห็นดังนั้น วิ่งเข้าประจัญ คุยกันเพื่อหวังรอดภัย “ท่านทำไปเพื่อเหตุใด ข้าทำอะไร ถึงเอาชีวาวอดวาย ยังไม่ถึงคราฉิบหาย ทำไมต้องตาย เพื่อเป็นอาหารให้กิน” “ข้าทำเพราะสำราญจินต์ ของเลี้ยงชีวิน มาให้ข้ากินซะที” ปลาวาฬมีลางไม่ดี ต้องเสียศักดิ์ศรี จึงเริ่มคิดเริ่มไตร่ตรอง ดีด้วยแล้วไม่ปรองดอง จึงใช้สมอง เจรจาเพื่อหาเล่ห์กล อุด้งก็เริ่มร้อนรน จะกินให้พ้น เดินย่างสามขุมเข้ามา “เดี๋ยวก่อนเราขอเจรจา ขอความเมตตา อย่าให้ข้าต้องเว้าวอน ขอท่านฟังความเราก่อน อย่าพาลราญรอน” ปลาวาฬพูดอย่างอาจองค์ “ข้าจะทำตามประสงค์ หากท่านตกลง และข้ามองเห็นว่าดี” ปลาวาฬเห็นมีท่าที หมาน้อยตัวนี้ ช่างโง่เง่าเต่าเสียจริง “ข้อนั้นน่าสงสารยิ่ง ทุกอย่างทุกสิ่ง น่าสงสารไร้คนแล” ปลาวาฬสร้างเรื่องตอแหล อุด้งปรวนแปร จนจิตอ่อนเริ่มเห็นใจ วาฬน้อยได้ทีเอาใหญ่ สร้างเรื่องต่อไป ว่าตนไร้คนเจือจุน อุด้งจึงค่อยการุณ อีกจิตละมุน อารมณ์ร้อนเริ่มผ่อนคลาย พอปลาวาฬจะรอดตาย จึงคิดแผนร้าย หลอกม้าน้อยแสนแยบยล “ที่สุดลำธารไกลพ้น มีอีกหลายคน ท่านอย่ากังวลไปเลย ขอท่านอย่าจงนิ่งเฉย หากปล่อยละเลย ที่นั่นมากด้วยอาหาร” อุด้งไม่รอช้านาน “ขอขอบคุณท่าน” วิ่งไปด้วยความหิวโซ ปลาวาฬเห็นนั้นก็โก้ หมาน้อยวิ่งโผ ตามที่ตนได้นำพา อุด้งหารู้ไหมว่า สุดทางธารา เป็นดงงูผ่านวงเวียน เมื่อคิดแล้วถึงกับเอียน กงเกวียนกำเกวียน หลังจากหมาน้อยกระโจนไป ที่นำเรื่องนี้มาให้ เตือนจิตสอนใจ อย่าไปเอาอย่างอุด้งเอย - ปลาวาฬ (และเพื่อน) - *แต่งเล่นๆ เวลาว่างกับเพื่อนฮะ... **อุด้ง คือชื่อสุนัขที่เพื่อนเลี้ยงไว้ เอามาแต่งเล่นเลย (ฮา) |