|
หัวข้อ: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากันนา ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 12:47:AM อนิจจาฟ้าแกล้งแล้งร้อนหนัก ดุจดั่งรักของข้าพาขื่นขม แม้ยามรักหวังนักจักชื่นชม กลับซานซมเศร้าเหลือเมื่อรักใคร หมดสิ้นรักหมดหวังนั่งรอเก้อ ฝนพรำเพ้อฟ้าครวญชวนหวั่นไหว เขาเป็นอื่นอิงแอบแนบเงาใจ ลืมเราไซร้คนเหงาที่เฝ้ารอ มีฟากฟ้าดาวเดือนคอยเยือนขวัญ เพียงรำพันฝันคะนึงถึงเขาหนอ ไม่มีสิทธิ์แค่รักประจักษ์พอ ตัดไม่ต่อเหลือเยื่อใยให้ก้าวเดิน ฝนไม่มานาแล้งแห้งเป็นผง ไม้ในดงเหี่ยวเฉาบนเขาเขิน นกไพรร้องก้องกู่หาคู่เพลิน อกสะเทิ้นมองหาน้ำตาริน emo_111 หัวข้อ: Re: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 02:46:AM ฟ้าฤาแกล้งแต่งเติมเสริมให้ช้ำ ฟ้าไม่ทำให้คนต้องหม่นหมอง ฟ้าคือฟ้าที่ขาวมืดตามครรลอง ฟ้าไม่ครองครอบชีวิตจิตใจคน คนนั้นฤาเมื่อมีสุขสนุกสนาน คนชื่นบานไม่เคยหันไม่เคยสน คนนั้นหรือเมื่อเพลี้ยงพล้ำช้ำกมล คนหนอคนกร่นคำว่าฟ้าแกล้งทำ อิอิ ขอฝากตัวกับป้ากันนาด้วยนะคะ ผิดไปแนะนำด้วยคะ หัวข้อ: Re: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: ปรางทิพย์ ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 11:17:AM ฤาฟ้าแกล้งแล้งรักยากหนักหนา ยิ่งไขว่คว้าล้าแล้วแก้วพี่เอ๋ย คำว่าเราเขาเมินดังเกินเลย พอชื่นเชยเฉยชาไร้ค่าตรม มองป่าไพรในสวนล้วนเงียบเหงา ไม้ดอกเฉาเงาหม่นทนขื่นขม ต้องเจียมตัวหัวใจไห้ระทม ทุกข์ถาถมก้มรับกับความจริง หัวข้อ: Re: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 11:55:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/lover_004.jpg) อยากปลอบขวัญดวงใจในวันเศร้า ก็ด้วยเราหัวใจยังไร้หญิง แต่ค่าด้อยต้อยต่ำความเป็นจริง เจ้าอาจทิ้งห่างเหนึกเรรวน แม้ควรคู่ดูใจความไร้เปล่า เมื่อเหน็บหนาวคราวใดได้ย้อนหวน สองใจอุ่นละมุนฝันรักรัญจวน โปรดทบทวนเถิดเจ้าที่เหงาใจ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png) หัวข้อ: Re: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 12:51:PM อนิจจาฟ้าแกล้งแล้งร้อนหนัก ดุจดั่งรักของข้าพาขื่นขม แม้ยามรักหวังนักจักชื่นชม กลับซานซมเศร้าเหลือเมื่อรักใคร หมดสิ้นรักหมดหวังนั่งรอเก้อ ฝนพรำเพ้อฟ้าครวญชวนหวั่นไหว เขาเป็นอื่นอิงแอบแนบเงาใจ ลืมเราไซร้คนเหงาที่เฝ้ารอ มีฟากฟ้าดาวเดือนคอยเยือนขวัญ เพียงรำพันฝันคะนึงถึงเขาหนอ ไม่มีสิทธิ์แค่รักประจักษ์พอ ตัดไม่ต่อเหลือเยื่อใยให้ก้าวเดิน ฝนไม่มานาแล้งแห้งเป็นผง ไม้ในดงเหี่ยวเฉาบนเขาเขิน นกไพรร้องก้องกู่หาคู่เพลิน อกสะเทิ้นมองหาน้ำตาริน emo_111 การคอยเฝ้า...ที่เปล่าว่าง..เขาย่างเหยียบ คล้ายเคียงเทียบ..เปรียบวิหค..ยามผกผิน บนฟ้ากว้าง..คว้างอยู่..ไร้คู่บิน น้ำ,ฟ้า,ดิน..ถิ่นไหนๆ..ใจก็ครวญ ไม่ต่างดินสิ้นน้ำ..จึงถามฟ้า สิมองหล้า..ระแหง..แล้งผันผวน ไหนเล่าฝน..หล่นไหน..ไยเรรวน ฟ้ามิควร..ป่วนปั่น..กลั่นแกล้งใคร เฝ้ารำพัน..ฝันรำพึง..แต่ถึงเขา เพียงซึมเศร้า..เท่านั้น ที่ผันให้ ร้อยขมขื่น หมื่นลำเค็ญ..มิเห็นใจ ฤๅฟ้าไม่..คิดชวน..เขาหวนคืน หัวข้อ: Re: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: แม่ค้าหน้าหวาน ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 01:04:PM ฤาฟ้าแกล้งแล้งรักปักในทรวง
สะอื้นครวญเพ้อพร่ำย้ำเรียกหา หวังพรฟ้าขอรักโปรดเมตตา ฟ้าเอ๋ยฟ้าเห็นน้ำตาฉันไหมเอย emo_79 หัวข้อ: Re: ฤๅฟ้าแกล้ง เริ่มหัวข้อโดย: คนไร้ค่า ที่ 14 พฤษภาคม 2010, 01:52:PM ฤาฟ้าแกล้งแผลงฤทธิ์ให้ร้อนเร่า
ทำให้เราแลท่านนั้นร้อนรุ่ม ดุจดั่งมีเปลวไฟเอามาสุม ดั่งโดนรุมด้วยเปลวเพลิงอันร้อนแรง ฤาฟ้าแกล้งแผลงฤทธิ์ให้รักร้าว น้ำตาพราวรวดร้าวเกินสำแดง โปรดเถิดฟ้าได้โปรดจงอย่าแกล้ง จงอย่าแล้งน้ำใจกับข้าเลย |