พิมพ์หน้านี้ - เตือนใจ ใครหลายคน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว ที่ 06 มกราคม 2012, 12:27:PM



หัวข้อ: เตือนใจ ใครหลายคน
เริ่มหัวข้อโดย: กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว ที่ 06 มกราคม 2012, 12:27:PM
emo_62 emo_62 emo_62

ออกเดินทางย่ำท้าวก้าวจากบ้าน
ไปทำการศึกษา ณ เมืองหลวง
เมืองยิ่งใหญ่แต่แฝงไปด้วยคนลวง
สุดแสบทรวงดวงหทัยใจร้าวราน
สาวเมืองกรุงนุ่งสั้นนั้นแสนยั่ว
หากหลวมตัวเข้าไปใจร้าวฉาน
หลงลมปากคารมดั่งน้ำตาล
วาจาหวานจิตใจซ่อนด้วยมายา
แม่ส่งเงินให้ร่ำเรียนเพียรความรู้
ลูกก้าวสู่มหาลัยไปศึกษา
ลูกหลายโดนเพื่อนหลอกให้ลองยา
ไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์ยามราตรี
ลูกหลายคนไปก่อเรื่องในเมืองใหญ่
ผลสุดท้ายกลัวโดนฆ่าลาหลบหนี
ลูกหลายคนคบชายชั่วมั่วโลกี
ท้องไม่มีคนรับผิดคิดฆ่าตน
บ้างก็ใช้เงินเหมือนอาเสี่ย
จากหยาดเหงื่อพ่อแม่มิเคยสน
แม่ทำไร่ทำนาต้องอดทน
ลูกสุขล้นในเมืองหลวงมิห่วงเลย
แม่บางคนต้องกู้ยืมเงินคนอื่น
มายิบยื่นส่งลูกเรียนไปเรื่อยๆ
ต้องเป็นหนี้เป็นสินนะลูกเอย
ลูกมิเคยจะสนใจในอุทร
ก่อนจะออกมาจากบ้านแม่เคยพร่ำ
เจ้าจงจำคำที่แม่นี้สั่งสอน
เจ้าจงตั้งใจศึกษาอย่าอาวรณ์
ให้บังออนลูกกลอยใจตั้งใจเรียน
แม่จะขายที่ไร่นาหาเงินส่ง
ขอลูกจงได้ขยันหมั่นอ่านเขียน
ลูกจงได้ตั้งใจร่ำพร่ำพรากเพียร
วางตัวเหมือนลูกคนจนดิ้นรนไป
แม่อยากเห็นปริญญามาฝากแม่
อันที่แท้ลูกมั่วสุมมิเอาไหน
สิ่งที่เอามาฝากแม่คืออะไร
คือเอาลูกมาฝากไว้ให้ท่านดู
[/size][/color]
 emo_62 emo_62 emo_62
กวีน้อย   ลุ่มน้ำยาว
๖  มกราคม  ๒๕๕๕
[/size][/color]