|
หัวข้อ: กลอน ๘ 'แม้นเวลาผันเปลี่ยนแปรเปลี่ยนไป..สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนคือรักแม่' เริ่มหัวข้อโดย: botzhual ที่ 02 กุมภาพันธ์ 2011, 11:54:PM แม้นเวลาผันเปลี่ยนแปรเปลี่ยนไป สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนคือรักแม่
รอยยิ้มที่ฉาบไว้ไม่ผันแปร เปลี่ยนตามกระแสเวลาที่ผ่านเลย อันเวลาดั่งวารีไม่หยุดไหล อย่าให้ใจรีรอดั่งเช่นเคย รักแม่รักแค่ไหนรักทรามเชย ไม่ขอเฉยบอกรักแม่วันนี้เลย แต่งไว้ในเรียงความวันแม่ ปี ๒๕๕๓ ครับ แนะนำติ-ชมด้วยครับ แต่งกลอนไม่ค่อยบ่อย emo_85 หัวข้อ: Re: กลอน ๘ 'แม้นเวลาผันเปลี่ยนแปรเปลี่ยนไป..สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนคือรักแม่' เริ่มหัวข้อโดย: กาญจนธโร ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2011, 07:58:PM บ่วง emo_81 emo_76 emo_76
เสียงเอ่ เอ้! เห่กล่อม เจ้าจอมจิต ดลสถิตย์ ติดตรึง จึงหลับไหล แม่ไกวเปล ปากเห่ขับ ฟังจับใจ ยุงริ้นไร โบกวีไล่ ไม่วางมือ ท่านถนอม กล่อมเกลา ให้เราคิด รู้ถูกผิด สอนสั่งไว้ ได้ยึดถือ สิ่งสร้างสรร สรรสร้างไป ให้คนลือ โลกระบือ ว่าลูกท่าน นั้นคนดี ขอพรพระ รัตนตรัย ในสถาน อภิบาล ลูกได้พบ ประสบศรี สิ่งดีงาม ตามอย่าห่าง ทางชีวี ปกฤดี ป้องกายา อย่าคลาดคลาย แม่หวังฝัน วันข้างหน้า คราเติบใหญ่ หยัดยืนได้ ในสังคม สมดั่งหมาย ลูกกล้าแกร่ง แรงพลัง ทั้งใจกาย ชีพวางวาย แม่ไร้ห่วง บ่วงคล้องใจ.....[/font] |