พิมพ์หน้านี้ - ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยค่ะ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ขอให้เพื่อนช่วยแต่งกลอนให้ => ข้อความที่เริ่มโดย: MeeNPhorN ที่ 05 มิถุนายน 2009, 08:32:PM



หัวข้อ: ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: MeeNPhorN ที่ 05 มิถุนายน 2009, 08:32:PM
หัวข้อกลอน  =  " รู้อะไรก็ไม่สู้รู้วิชา" เป็นกลอนแปดนะคะ


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: MeeNPhorN ที่ 05 มิถุนายน 2009, 08:35:PM
ขอ 4 บทนะคะ


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: MeeNPhorN ที่ 06 มิถุนายน 2009, 08:25:PM
ช่วยหน่อยนะคะ ต้องส่งจารย์แล้ว เราแต่งไม่ได้อ่ะค่ะ

มันคิดไม่ออกเลยอ่ะ

รบกวนหน่อยนะคะ


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 06 มิถุนายน 2009, 08:55:PM

รู้อะไรไม่สู้..รู้วิชา

ประตูธรรม นำปัญญา เสาะหาเถิด
ประตูเปิด เกิดปัญญา เสาะหาฝัน
ประตูใจ ใฝ่รู้ อยู่ทุกวัน
ประตูสรรค์ สร้างเสริม เติมปัญญา

จบรากเหง้า เขลาขลาด เป็นปราชญ์เปรื่อง
ย่อมประเทือง เรืองได้ ด้วยใฝ่หา
รู้อะไร นั้นไม่สู้ รู้วิชา
สั่งสอนมา ครั้งย่าปู่ พึงรู้คุณ

จงพากเพียร เรียนเถิด จักเกิดผล
บัณฑิตชน คนเก่ง เร่งนำหนุน
แม้นร่ำรวย ด้วยทรัพย์ รับกองบุญ
อาจติดฝุ่น บุญหมด รันทดพลัน

มีวิชา ว่ามีทรัพย์ นับไม่ถ้วน
และมากมวล ชวนให้ ได้สุขสันต์
ยามตกอับ ปรับวิชา มาใช้กัน
คุณอนันต์ หมั่นไปคิด บัณฑิตเอย.



(ไม่ทราบว่าพอใช้ได้หรือเปล่านะคะ...)


ฝากไว้...

"ขอไต่ถามตามสงสัยนะน้องเอ๋ย
ที่พึงเอ่ย..เฉลยมา..ว่าใช่ไหม
เป็นกลอนแปดใช่หรือไม่..ลองตอบไป
พี่เห็นในอีกกระทู้..ดูแล้วงง

ขอฝากฝังหลังเขียนกลอนวอนสักนิด
อยากให้น้องลองคิด..ใช่ผิดหลง
อันกานท์กลอน อ่อนช้อย ถ้อยบรรจง
คราวหน้าคง ลงมาแต่ง แบ่งกันเอย."



(ที่จริงอยากให้น้อง ๆ ลองพยายามฝึกแต่งเองก่อนน่ะค่ะ...ภาษาไทยมีเสน่ห์และงดงามมากเลยนะคะ..)
(ได้คะแนน..อย่าลืมมาแบ่งกันบ้างนะคะ...ล้อเล่นน่ะค่ะ..อิอิ)

 


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งกลอนให้หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 07 มิถุนายน 2009, 03:05:PM

รู้อะไร...ไม่สู้รู้วิชา

ครั้นวัยเยาว์ เจ้าจง เร่งศึกษา
ใฝ่วิชา มาฝึกฝน พ้นทางเขลา
คำครู-บา ตำราล้วน ควรรับเอา
ใส่ตัวเรา เกลาปัญญา ค่าอนันต์

เปรียบเรือน้อย ลอยล่อง ท้องทะเล
คลื่นซัดเซ เห่ไกว ไร้ฝั่งฝัน
สองมือเท้า เข้าฟันฝ่า ท้าประจัญ
ต้องถึงวัน อันสดใส ใต้ฟ้าคราม

มีวิชา เหมือนมีทรัพย์ นับไม่ถ้วน
คบมากมวล มิ่งมิตร อย่าคิดหยาม
หากเกียจคร้าน การศึกษา ปัญญาทราม
จะงดงาม ความฝันใฝ่ อย่างไรกัน

ใช้วิชา หาทรัพย์ ยามอับจน
จักเกิดผล ล้นหลาม ยามคับขัน
วิชานี้ มีประโยชน์ ไร้โทษทัณฑ์
จงขยัน หมั่นเพียร เรียนเถิดเอย.



(ดัดแปลงจากบทแรกที่น้องแต่งส่งมาให้พี่..แล้วรวมกับของพี่ได้แบบนี้นะคะ....อิอิ...ชอบป่ะ)