พิมพ์หน้านี้ - " ดอกเลือด "

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => เรื่องทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: พิมพ์วาส ที่ 27 มีนาคม 2013, 11:47:AM



หัวข้อ: " ดอกเลือด "
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 27 มีนาคม 2013, 11:47:AM
'ดอกเลือด'
(http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/599590_383388231768018_313121347_n.jpg)

โปรยดอกเลือดเชือดเฉือนหลังเอื้อนบอก     คำกลับกลอกชอกอกสุดฟกแสน
เสียงใครสองร้องกรี้ดดังหวีดแทน     กระจายแป้น, แลนด์หลุดสุดห้ามยั้ง

คำเคียดขึ้งบึ่งโหนตะโกนแซ่     เปิดบาดแผล, แน่นิ่งกายดิ่งฝัง
จมเลือดสดหยดรินจิตภินท์พัง     กระทบดังหลังหัก!ยากพักคืน

ครั้นน้ำตาลาหยดลงรดแก้ม     หัวใจแย้มยากเดินปวนเกินฝืน
ระดะหลั่งถั่งรินคำยินยืน     ว่าเจ็บดื่นหมื่นจะอภัยกัน

ดอกเลือดหยาดสาดแป้น, สายแลนด์หลุด     ร่างหนึ่งฉุดรุดลงหน้าปลงผัน
เมาส์กระจายสายฉีกโต๊ะปลีกดัน     ทุบจอตันครั้นแตกรานแหลกลง

ตะโกยนองกองเลือดเริ่มเหือดแห้ง     เศษแก้วแย้งแทงทิ่มเท้านิ่มหลง-
เหยียบพื้นเหยียดเดียดฉันท์คำหวั่นปลง     ประดุจพงกรงเหล็กเล็กขังไว้

จะดิ้นกายหมายคิดอิสระ          ปลดพันธะกรงทิ้งหลายสิ่งไข
โลกปลอมปลอมยอมเสพสุขสมใจ     โดยมิได้ไตร่สนคนรอบตัว

ลงดอกคำร่ำลึกเจ็บสึกหรอ      คำด่าทอก่อรวดทั้งปวดหัว
นึกรู้ค่าน่าร้องคำหมองมัว     สิ่งพันพัวชั่วช้ำเกินย่ำเดิน

หลังรู้ค่าตราต้องคำร้องก่น     ทุกสิ่งหม่นปนทั่วสุดมัวเผิน
ดิ่งลงหลุบหุบเขายากเฝ้าเพลิน     หลายสิ่งเกิน, เมินมองทุกข์ต้องรอย

ครั้นดอกเลือดเหือดแห้งคำแย้งฝาก      เกินถางถากยากเผยคำเอ่ยถอย
ยิ้มเปิดรับกับ...ชีวิตที่น้อย     แผ่วลมอ่อยผล็อยฤทธิ์ชีวิตเร้น       

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_206.gif)



หัวข้อ: Re: " ดอกเลือด "
เริ่มหัวข้อโดย: เพลิงคำ ที่ 27 มีนาคม 2013, 10:40:PM


ดอกเอ๋ยดอกเลือด
ดูเด็ดเดือดเผ็ดร้อนซ่อนพ่าย
ดอกอะไรเล่าหนอพ้อวุ่นวาย
ฤ ดอกชายไม่ชื่นทนฝืนชม

ฤาดอกไม้พันธุ์ใหม่ใจสรรค์สร้าง
ฤาดอกเก่าไกลห่างร้างสุขสม
ฤาดอกรักแหลกลาญผลาญอารมณ์
ฤาเป็นปมปริศนายังคาค้างฯ

ก้านกล้วย ๒๗/๐๓/๒๕๕๖
 emo_82