พิมพ์หน้านี้ - "แม่...รอเราเสมอ"

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวันแม่ => ข้อความที่เริ่มโดย: "รัตตรา เต็มพลัง" ที่ 20 ตุลาคม 2010, 09:28:AM



หัวข้อ: "แม่...รอเราเสมอ"
เริ่มหัวข้อโดย: "รัตตรา เต็มพลัง" ที่ 20 ตุลาคม 2010, 09:28:AM
(http://image.ohozaa.com/ik/6cm33.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=e7962ee5b3975fb15b98677b3b56c377)

              "แม่เฝ้าคอย มองทาง หาร่างเจ้า
       แม้เพียงเงา แม่เห็น เป็นแย้มยิ้ม
  ลูกเอ๋ยแม่ คอยรอ ตรงข้างริม
หน้าต่างยิ้ม คอยร่าง เจ้าว่างมา"


"ใครที่ยังไม่ได้กลับบ้านไปเยี่ยมแม่ กลับบ้างนะครับ"


หัวข้อ: Re: "แม่...รอเราเสมอ"
เริ่มหัวข้อโดย: "รัตตรา เต็มพลัง" ที่ 20 ตุลาคม 2010, 09:37:AM
(http://image.ohozaa.com/in/lxp32.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=ca379628575c9ddb52e86703cc7164d2)


(http://image.ohozaa.com/i5/u8y29.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=583e6bb11705a669c5771e73c6a15dc0)


                    "น้ำท่วมทุ่ง ถนน คนไร้ที่
                ลูกรู้ดี มีแม่ แย่..คอยท่า
    มองหนทาง ชะเง้อ เหม่อมองมา
แต่ยิ้มร่า เห็นหน้าลูก รักผูกพัน"






 


หัวข้อ: Re: "แม่...รอเราเสมอ"
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 20 ตุลาคม 2010, 10:35:AM
(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(190).gif)

วันนี้เจ็บเก็บไว้อยู่ในอก
เหมือนนรกหมกไหม้ใจหม่นหมอง
นอนร้องไห้คนเดียวน้ำตานอง
แอบแก้มสองร้องไปไม่อายใคร

เจ็บทุกครั้งดั่งนกที่ตกรัง
ร้องเสียงดังคร่ำครวญโดนผลักไส
เจ็บทุกครา "แม่" อยู่คู่กายใจ
ทุกข์ครั้งใดแม่รอปลอบชีวัน

พระอาทิตย์อัสดง

(http://www.kaweeclub.com/link/2%20(190).gif)


หัวข้อ: Re: "แม่...รอเราเสมอ"
เริ่มหัวข้อโดย: คนเผาถ่าน ที่ 20 ตุลาคม 2010, 05:05:PM
แม่ชะเง้อ...มองหา..ลูกยากลับ
เฝ้าคอยรับ...ลูกยา..พาใจหาย
นานแล้วนะ...ลูกพราก..จากข้างกาย
เป็นดีร้าย...อย่างไร..แม่กังวล

มองดูภาพ...แม่เหม่อ..เพ้อมองหา
เห็นนภา..พร่างพราย..คล้ายเงาฝน
แสงแดดส่อง...จากฟ้า..มาให้ยล
ไฉนคน...จากไกล..ถึงไม่มา

เจ้าอยู่ดี...หรือไร..ให้ส่งข่าว
บอกเรื่องราว...ชีวิต..คิดปรึกษา
แม่ช่วยเหลือ...เจ้านั้น..ทุกเวลา
กลับมาหา...แม่บ้าง..นั่งรอคอย

"คนเผาถ่าน"


(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_137.gif)


หัวข้อ: Re: "แม่...รอเราเสมอ"
เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 20 ตุลาคม 2010, 07:43:PM
ออกจากบ้าน ทำงาน นานหลายปี
เงินเดือนมี ส่งแม่ กลัวแย่หนา
ไม่สบาย ป่วยไข้ ได้ซื้อยา
ทั้งเสื้อผ้า อาหารใหม่ ใช้ทุกวัน

มี ปล. กำชับ กับจดหมาย
จากลูกชาย เขียนไว้ ทุกใบนั้น
ขนมนม เนยมี ที่ขายกัน
จงจ่ายมัน ซื้อหา รับประทาน

เสื้อลูกไม้ ลายไทย ใส่ไปวัด
ขอแม่ตัด สีข่ม ผสมผสาน
พยายามเปลี่ยน บ่อยนา อย่าใช้นาน
เดี๋ยวพระท่าน ทักได้ จะอายคน

วันนี้ลา งานได้ ไปเยี่ยมแม่
ดีใจแท้ ท่านไม่รู้ ดูสับสน
ทักทายมา หาใคร ให้วกวน
เสนอตน ลูกไง ได้กลับมา

กระด้งหลุด จากมือ ที่ถืออยู่
ท่านจ้องดู นานนิ่ง หลังพิงฝา
จึงโผเข้า กอดท่าน นานอยู่นา
แล้วน้ำตา ของท่าน นั้นหลั่งริน

ใช้มือลูบ หน้าเรา เพียงเบาแผ่ว
หูยังแว่ว ยินคำ ย้ำไอ้สิน
เข้าบ้านหา อาหาร มาให้กิน
อร่อยลิ้น อิ่มแปร้ แม่เราปรุง

แล้วท่านนำ เงินมี ที่เก็บไว้
เคยส่งให้ นำดู อยู่ในถุง
เทออกมา กลิ่นยา เหม็นคละคลุ้ง
ยากันยุง ใส่ไว้ ไล่แมลง

มันไม่มี ความหมาย สำหรับท่าน
ทุกวันผ่าน พูดย้ำ คำแถลง
แม่รอเรา เสมอนี้ ท่านชี้แจง
ใบม่วงแดง ไม่เท่า ห่วงเรานา.


หัวข้อ: Re: "แม่...รอเราเสมอ"
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 20 ตุลาคม 2010, 08:08:PM
(http://img256.imageshack.us/img256/2629/momsh.jpg)




แม่ของเรา  รอเรา  เรารู้ซึ้ง
หากวันนี้  แม่ที่หนึ่ง  ซึ่งกายพราก
หลายปีแล้ว  แม่แก้วจ๋า  แม่มาจาก
ใจต่างหาก ที่ใกล้แม่  แม้กายจร


ลูกของเรา  เราเฝ้ารอ  หนอลูกรัก
แม่ประจักษ์  รักเจ้า  เท่าสิงขร
เหมือนยายเจ้า  รักแม่  แผ่บวร
นิรันดร  รักของแม่  รักแท้เอย