|
หัวข้อ: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: "ไม่ใช่ผู้วิเศษ" ที่ 07 เมษายน 2010, 07:52:PM .....หยาดเหงื่อของพ่อแม่ คือกระแสแห่งความหวัง
ทั้งรักสุดดวงดัง- สุดยับยั่งคลั่งดวงกาย ......ความรักของพ่อแม่ ก็เปรียบแท้หลายความหมาย รักลูกยอมชีวาย มลายสิ้นก็ยินดี ......ความรักของพ่อแม่ ลูกซึ้งแก่ความรักนี้ จะทำคุณความดี พ่อแม่นี้ให้ชื่นใจ emo_108 emo_108 หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 08 เมษายน 2010, 09:41:AM มิใช่เพียงมาต่อแต่ขอ.....กราบ
สิโรราบ..ทั้งชีวิต..ที่คิดได้ ท่านทั้งสองบุญพา..มาลาไกล สู่สวรรค์วิมานใจ...ไม่ไกลเรา ท่านเสมือนสายน้ำ...ยามลูกร้อน เป็นที่นอนที่ปรึกษา...เวลาเหงา ลูกจดจำคำสอน...แต่อ่อนเยาว์ โปรดแบ่งเบาเอาใจช่วย.....ลูกด้วยนะ.....หนูคิดถึง..พ่อกับแม่..ทุกวันทุกคืน..รอหนูด้วยนะแล้วเจอกันค่ะ emo_48 emo_46 emo_79 emo_79 emo_79 หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: ดินทราย ที่ 27 เมษายน 2010, 12:54:PM หยาดเหงื่่อโถมโทรมกายกลิ้นอายสาบ ผิวเนื้อหยาบอาบแดดที่แผดเผา สู้อดออมกล่อมเกลี้ยงท่านเลี้ยงเรา ทุกค่ำเช้าเฝ้าสอนเขียนกลอนไทย จนบัดนี้ปีผ่านหนูอ่านเห็น ทุกประเด็นของคุณที่หนุนให้ พ่อแม่จ๋าอย่าหวงและห่วงไป หนูจะไม่ทำผิดขอคิดดี รักแม่กับพ่อค่ะ ดินหญ้า......27/04/10 emo_79 หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 27 เมษายน 2010, 04:32:PM "พ่อจ๋า"......... ใครจะมา ทำหน้าที่ ดีเท่า"พ่อ" หนูดูแล เป็นผู้นำ ทำไม่พอ ถ้ามี"พ่อ" อยู่ด้วย คงช่วยกัน หนูทำบุญ มากมาย มอบให้"พ่อ" เพียงอยากขอโทษย้ำ คำสั้นสั้น เก็บความลับ ไม่ซื่อ ยังดื้อดัน เรื่องสำคัญ ซ่อนไว้ "พ่อ"ไม่รู้ ที่กระทรวง ทวงถาม ตามสัมภาษณ์ งานหลวงราษฎ์ร รับใช้ ไม่ใช่หนู "อธิบดี"ฝากให้.....ใหญ่พอดู หนูไม่คู่ ควรการณ์ งานกระทรวง เก็บความลับ พับไว้ ให้"พ่อ"คิด หนูทำผิด พออภัย ไม่ใหญ่หลวง แต่อยากรับ โทษที่ มีทั้งปวง ขอผูกดวง เป็นลูก"พ่อ" ชาติต่อไป ทุกถ้อยคำ "พ่อ"เขียนไว้ ภูมิใจลูก จึงพันผูก ผูกพัน ถึงกันได้ "จงทำดีไม่ต้องรอ"... พ่อพอใจ จำฝังใน ดวงกมล ไปจนตาย ขอกราบเท้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สถิตสวรรค์ มารับขวัญ "พ่อ-แม่"หนู..คู่ถวาย ให้อิ่มเอม เปรมสุข สนุกสบาย เป็นนางฟ้า "ตา-ยาย"...ไปนิรันดร์. กลอนนี้..แต่งมานานมากแล้วค่ะ...หนูขอฝากลงด้วย..."10913 ลูกของพ่อกับแม่" ค่ะ emo_62 หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: dhanawatana ที่ 27 เมษายน 2010, 08:34:PM ไพเราะและงดงามเหลือเกินขอรับ.. emo_100 emo_100 emo_100
หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: สายไหม ที่ 27 เมษายน 2010, 11:52:PM กระแสลม พัดไหว ไล่เหนื่อยล้า กระแสธาร อาบกายา ยามอ่อนไหว กระแสรัก หมดจด รินรดใจ ที่พ่อแม่ มอบไว้ ให้ลูกรัก เป็นกระแส ธารสินธุ์ ลูกกินใช้ จนกว่าลูก เติบใหญ่ จากไกลหลัก มีคู่ครอง สมสู่ มีคู่รัก จึงประจักษ์ รักแม่ คือกระแสชล กระแสที่ กว่างใหญ่ หาใดเท่า หล่อเลี้ยงชน ชาวเผ่า ทุกแห่งหน กระแสน้ำ ไหลหลาก ย่อมมากคน ตั้งถิ่นฐาน สุขล้น ริมชลธี ดูวกวนยังไงไม่รู้ อะคับ หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: yutter ที่ 28 เมษายน 2010, 12:37:AM แม่คือเพื่อน เตือนตาม ยามเราผิด
พ่อคือมิตร ติดตาม ยามเราเหงา คือแฟนคลับ คอยตามติด ชีวิตเรา คือกระเป๋า สตางค์ ยามเราจน ยามลูกเมา พ่อก็เฝ้า ตามไปแบก มีแผลแตก แม่ทายา ให้หลายหน ตำรวจจับ พ่อตามไป ติดสินบน ไม่เคยบ่น เคยอู้ สู้ด้วยใจ พ่อจากไป สู่วิมาน บ้านสวรรค์ ยังไม่ทัน ได้เคยกอด พ่อลับหาย ขอให้พ่อ หลับใหล ใจสบาย แม้นลูกตาย เมื่อไหร ได้กอดกัน emo_106 คิดถึงจัง emo_106 หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 28 เมษายน 2010, 12:59:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_084.gif)
หยาดเหงื่อ ของพ่อแม่ คือกระแส แห่งความหวัง จงจัก ต้องรับฟัง วลีนั้น แสนกินใจ เป็นลูก ต้องฉุกคิด วาจาสิทธิ์ จากทรวงใน แทนบุญ- คุณท่านไซร้ จงใฝ่ใจ ทำแต่ดี วิชา หามาได้ อย่างตั้งใจ ให้ถ้วนถี่ ขยัน หมั่นทำดี ให้เป็นศรี ที่น่าชม ลำบาก คือพ่อแม่ ท่านเหนื่อยแต่ ไม่ขื่นขม เป็นลูก อย่าโง่งม ไม่ไหลหลง กะอบาย อ้อมกอด ของลูกนั้น คือสวรรค์ เหนื่อยพลันหาย พ่อแม่ สู้เจียนตาย ขอลูกได้ ตั้งใจเรียน emo_89 หัวข้อ: Re: หยาดเหงื่อ..ของพ่อแม่..คือกระแส..แห่งวามหวัง เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 28 เมษายน 2010, 01:26:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_069.gif)
พ่อ.....จากไกล ไปสวรรค์ ถึงชั้นฟ้า ไกลสุดตา สุดใจจิต แสนคิดถึง ได้แต่ฝาก บทกลอนคำ พร่ำรำพึง ดวงใจซึ้ง ห่วงแลหา ให้อาทร พ่อ.........อยู่ไหน ขออยู่ใกล้ ได้รับรู้ บทบาทครู ผู้เลิศล้ำ คำพ่อสอน ต่อแต่นี้ จะมีใคร ให้สังวร กายจากจร ขอใจอยู่ คู่ลูกยา |