ตอนที่พบบ้านกลอนไทย ^ - ^
LionHeart1:
ใครที่ชอบ ใครที่เหงา ก็เข้ามา
อ่านผ่านตา จากบ้านกลอน อวยพรให้
อยู่เนิ่นนาน ตลอดกาล บ้านกลอนไทย
อยู่ต่อไป กำลังใจ ยังให้มี
ในตอนที่ ได้ค้นกลอน เพื่อสอนใจ
พบพลันให้ พบบ้านกลอน อยู่ตอนนี้
เลยเป็นเวป ประจำใจ ในกลอนดี
ก็สุขสี ที่ได้พบ ประสบการณ์
emo_12 emo_12 emo_12
ดาวระดา:
เข้ามาโดยบังเอิญเขินแทบแย่
กลัวจะแก่เกินไปไม่เหมาะสม
ด้วยสีสันนั้นเสริมเพิ่มอารมณ์
ทั้งผสมสิ่งใหม่สดใสงาม
จากที่เก่าเราคุ้นรุ่นแก่กว่า
จึงประหม่าบรรจงลงสนาม
กลัวถ้อยคำนำค่าไม่น่าตาม
กว่าจะข้ามขลุกขลักหนักน่าดู
เพรางาย:
เข้ามาโดยบังเอิญเขินเหมือนกัน
ไม่นึกฝันมีคนรักอักษรอยู่
ในโลกจริงอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
เข้ามาดูจึงเจอเพื่อนชอบเหมือนเรา
มาเล่นคำลำกลอนสุนทรถ้อย
ต่อกลอนเล็กกลอนน้อยไม่เงียบเหงา
เหมือนป่วยไข้ได้ยาพาบรรเทา
ขยันเข้ามาบ่อยอย่าพลอยชัง
สายใย:
มาพบได้อย่างไรลืมไปแล้ว
แต่แน่แน่วฝาก รอยไม่ถอยหลัง
ตอนมาใหม่ได้แต่อ่านงานคนดัง
เสียดายจังเร้นกายเสียหลายคน
จากวันนั้นถึงวันนี้ครึ่งปีกว่า
ก็รู้ว่ายังด้อยค่อยฝึกฝน
เป็นไม้แก่ดัดยากลำบากตน
แต่รักล้นกลกานท์บ้านกลอนไทย
emo_55
hort39:
มาพบบ้านกลอนไทยตอนใกล้ฝั่ง
แต่ก็ยังดีใจไม่ทันฝัง
มาร่วมกลอนตอนแก่แลผุพัง
ดีใจจังเจอ"สายใย"รุ่นเดียวกัน
(หรือจะแก่กว่า)
emo_40 emo_40
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป