พิมพ์หน้านี้ - กาลครั้งหนึ่ง....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: กังวาน ที่ 24 สิงหาคม 2011, 08:15:PM



หัวข้อ: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 24 สิงหาคม 2011, 08:15:PM
กาลครั้งหนึ่งมีเรื่องราวของสาวหนุ่ม
หัวใจรุมด้วยรักหนักเหลือหลาย
สองหญิงสาวสวยซึ้งกับหนึ่งชาย
สุดบรรยายหวานอมและขมกลืน

สาวคนหนึ่งอยู่ด้วยช่วยเรายิ้ม
ดูโลกพริ้มเพลินใจไม่ต้องฝืน
เธอทำให้ชายสุขสันต์ทุกวันคืน
หัวใจตื่นเต้นตามยามใกล้เธอ

หญิงที่สองร้องไห้อยู่เป็นนิจ
ชายต้องชิดแนบตอบปลอบเสมอ
แต่ยิ่งรักยิ่งหลงใหลยิ่งละเมอ
ไม่ได้เจอเพ้อพร่ำร่ำรำพัน

คราสุดท้ายชายต้องเลือกและเสือกไส
คนหนึ่งไปคนหนึ่งอยู่เป็นคู่ฝัน
ตัดสินใจเลือกคนเหงาเศร้าแล้วกัน
ชายคนนั้นคิดว่าชอบได้ปลอบใจ

พอนานไปชายคนนั้นฉันคนนี้
เริ่มรู้ดีว่าเลือกผิดอยากคิดใหม่
เธอคร่ำครวญให้ตอบปลอบเรื่อยไป
ทำยังไงใครช่วยปลอบตอบฉันที


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดีไพร ที่ 24 สิงหาคม 2011, 08:28:PM

เคยได้ลามาจากรักมากนัก
ลาจากรักสามเศร้าเราเคยหนี
หากเลือกแล้วควรอยู่คู่นานปี
โปรดอย่ามีแหนงหน่ายอย่าบ่ายเบน

ควรจะชอบปลอบใจไปเรื่อยเรื่อย
อย่าได้เมื่อยหัวใจอย่าได้เผ่น
จงอยู่เฝ้าเอาใจให้ชัดเจน
เธองามเด่นกลางใจในวันนั้น

มาวันนี้มีเธอเสมอจิต
อย่าได้คิดรวนเรหรือเหหัน
มีอภัยให้คู่อยู่ทุกวัน
อย่าได้ปันรักใหม่กับใครเลย

ขอมาปลอบตอบกระทู้ให้อยู่ต่อ
อย่าได้ท้อเลือกไว้อย่าได้เฉย
จงดูแลแก้ไขให้คุ้นเคย
จะลงเอยดีงามด้วยความทน

๑๑เรยา๑๑

เอาใจช่วยนะคะอย่าได้ท้อนะคะ


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: tina ที่ 24 สิงหาคม 2011, 08:29:PM
คงเป็นเวรที่ทำกรรมที่เลือก
ไปไสเสือกแต่เลือกหลงตรงหญิงเศร้า
ทุกวันคืนสะอื้นร่ำจำบรรเทา
ต้องปลอบเฝ้าเจ้างามตามแต่ใจ

จึงมานั่งเศร้าสลดหดเหลือนิ้ว...อะไรหดเนี่ย!
อดจิ๊กกริ่วจั๊กกรู่รู้บ้างไหม
คิดอีกทีมีประโยชน์อย่าโทษใคร
ปลอบกันไปปลอบกันมาลั๊ลลาเอง

 emo_84 emo_68


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 24 สิงหาคม 2011, 09:09:PM

เลือกคนเศร้าเหงาทุกข์น่ะถูกแล้ว
เพราะเห็นแววช้ำตรมถูกข่มเหง
คนที่ยิ้มละมัยเธอไม่เกรง
ด้วยเธอเก่งสดใสสมวัยเธอ

คนอ่อนแอแพ้พ่ายในชีวิต
ต้องใกล้ชิดปลอบใจอย่าไผลเผลอ
ส่วนอีกคนเก่งนักหนาเมื่อคราเจอ
ยิ้มเสมอเธอไม่หมายใครคุ้มครอง

natcha
(http://www.ohzeed.com/bar_179.gif)


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 24 สิงหาคม 2011, 09:27:PM


จะให้ดี  พี่จ๋า  น้องว่านะ
ก็จงกะ  เลื่อนขั้น  ฟันทั้งสอง
แล้วคอยสับ- รางทำ-ให้ช่ำชอง
ถนอมน้อง เนื้อนวล  อย่าด่วนลา

ที่คนเศร้า  เฝ้าปลอบ  ให้ชอบจิต
ที่ยิ้มนิด  ทุ่มเท  สเน่หา
คงรื่นเริง  เถลิงสุข  ทุกทิวา
เปรมปรีดา แล้วท่าน  สำราญใจ emo_20






หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 24 สิงหาคม 2011, 10:01:PM
กลอนเขามาดีดีนี่ทา-ลึ่ง
คิดไม่ถึงจะเจอเล่ห์คนเฉไฉ
จะเอาทั้งสองนางอ้างได้ไง
ชักสงสัยไม่เต็มบาทขาดหรือเกิน

คนดีดีไม่กล้าตอบชอบทั้งสอง
นี่พี่จ้องทั้งสองนางยังไม่เขิน
แถวบ้านฉันเขาไม่คบแถมหลบเมิน
คนเพลิดเพลินลักลอบชอบเทครัว

 emo_52

natcha


emo_90


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 24 สิงหาคม 2011, 10:31:PM
คิดดูแล้วก็เสียใจใคร่คนหนึ่ง
แลดูกึ่งหนึ่งนางน้อใครหนอ
มีร่วมรัดรักสามเศร้าน้ำตาคลอ
ต้องพนอลอเล้าด้วยใจเย็น

คิดคำนวนสองคนให้ใครต่อ
ไม่ฉอล้อดีแต่หน้าใจไม่เห็น
ถ้าเลือกผิดนำตาต้องกระเซ็น
ต้องให้เป็นแม่ศรีเรือนรักใจเดียว

อืมเอาเป็นว่าพิมพ์ขอโทษที่ทำให้งงนะค่ะพิมพ์ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะ ...?
emo_82


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 25 สิงหาคม 2011, 08:43:PM

emo_68 emo_82

รักพี่เสียดายน้อง

นี่คงเป็นบุพเพสันนิวาส
จึงมิอาจตัดสิทธิ์ให้ผิดหวัง
เพราะรักพี่เสียดายน้องต้องอยู่ยัง
จึงต้องนั่งจุกเจ่าเอาไงดี?

จะทิ้งคนร่าเริงหรือก็รัก
ยามผ่อนพักยิ้มให้เอาใจพี่
อีกคนหนึ่งเงียบเหงาเศร้าชีวี
แสนสงสารสุดที่จะพรรณา

ถามตัวเองสักนิดมีสิทธิ์ไหม?
ที่จะให้ความสุขอย่างทั่วหน้า
มีหลักฐานมั่นคงให้พึ่งพา
มีเมตตา,ยุติธรรม,ไม่ลำเอียง

มีปัญญาเลี้ยงดูทั้งสองได้
มิยอมให้ลำบาก,มีปากเสียง
ให้เวลา,ยามว่าง,อยู่ข้างเคียง
ค่าใช้จ่ายพอเพียง ไม่อายใคร

เมื่อสองสาวมีสุขไม่ทุกข์ร้อน
คงโอนอ่อนผ่อนผันรับกันได้
มีความรักเป็นทุนให้อุ่นไอ
คงพร้อมใจปรองดอง ครองชายเดียว emo_56

 emo_55
"ปรางค์  สามยอด"
ปล. จงทำตามที่ข้าพเจ้าบอก แต่อย่าทำตามที่ข้าพเจ้าทำ emo_52
เพราะข้าฯคงไม่ทีโอกาสงามๆอย่างนี้ emo_20


หัวข้อ: Re: กาลครั้งหนึ่ง....
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 25 สิงหาคม 2011, 10:59:PM
ขอบพระคุณกับคำตอบที่มอบให้
ช่างถูกใจทุกคำตอบล้วนสอบผ่าน
เสียดายที่เรื่องจริงหญิงแต่งงาน
สุขสำราญทั้งสองคนพ้นผมไป

ปล่อยให้ผมขมขื่นฝืนสร้างภาพ
ลบรอยคราบน้ำตาหารักใหม่
เมื่อชีวิตจริงจริงไม่มีใคร
ยังดีใจมีมิตรรัก...เพื่อนนักกลอน