พิมพ์หน้านี้ - ผืนดิน..กรุ่นกลิ่นไอ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 23 มิถุนายน 2010, 03:00:PM



หัวข้อ: ผืนดิน..กรุ่นกลิ่นไอ
เริ่มหัวข้อโดย: กุลมาตา(singlemom99) ที่ 23 มิถุนายน 2010, 03:00:PM
ผืนดิน..กรุ่นกลิ่นไอ
(http://img686.imageshack.us/img686/1681/falling5.jpg)


โน่นผืนดิน กรุ่นกลิ่นไอ ใบหญ้าเขียว
น้ำค้างชื้น คืนหยดเรียว ใบเขียวอ่อน
กลีบดอกไม้ รายโรย โปรยเปียกปอน
ดั่งวิงวอน ก่อนสลาย ไปกับดิน

โน่นผืนพรม ร่มใบเรียว เขียวสะอ้าน
ช่อผกา ลดามาลย์ บานทั่วถิ่น
กรุ่นกลิ่นไอ ใบหญ้า มารวยริน
ดั่งประทิน กลิ่นร่ำ จากค่ำคืน

โน่นผืนดิน ถิ่นที่ มีร่มไม้
รักษ์ดินไว้ มิสลาย ไกลจากผืน
ไม้อุ้มน้ำ ปักชำราก ฝากดินคืน
ร่มไม้ยืน ผืนดินชุ่ม อุดมดี

..
กุลมาตา-singlemom99-
23  มิถุนา  2553

(แต่งกลอนบนฟ้ามามากมาย..ขอลงจอดแลนดิ้งบ้างนะ)


หัวข้อ: Re: ผืนดิน..กรุ่นกลิ่นไอ
เริ่มหัวข้อโดย: คนรักษ์ถิ่น ที่ 01 กรกฎาคม 2010, 01:30:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/nature_003.jpg)

  นี่ผืนดิน   ถิ่นที่ มีพื้นหญ้า

นี่ผืนดิน   ถิ่นที่   มีความหวัง

นี่ผืนดิน   ถิ่นที่   มีไทยยัง

นี่ผืนดิน    แห่งพลัง   ไทยตั้งมา

        คือผืนดิน   กลิ่นไอ  ไทย อบอุ่น

ก็ยังกรุ่น   กลิ่นไอ   เสน่หา

เมืองรอยยิ้ม  ไมตรี  ยังตรึงตา

หอมกลิ่นหญ้า ดินโคลน และเพื่อนทุย