พิมพ์หน้านี้ - พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนแอบรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: tanandon ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2014, 09:56:PM



หัวข้อ: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: tanandon ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2014, 09:56:PM
อาจเป็นเพราะ เหตุบังเอิญ ของชีวิต
หรือเพราะพรหม ลิขิต ขีดสรรค์สร้าง
ที่ทำให้ ได้มา เดินร่วมทาง
แล้วไม่นาน ก็แยกห่าง ต่างถิ่นไกล
ก็เป็นความ รู้สึก ที่ลึกซึ้ง
มากกว่าความ คิดถึง ซึ่งความหมาย
ไม่รู้ว่า พรหมลิขิต ขีดอย่างไร
ก็จะอยู่ ในใจ ไม่มีลืม


หัวข้อ: Re: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ วันวาร ♥ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2014, 10:14:PM
พรมลิขิต หรืออะไร ฉันไม่สน
ได้พบคน คนนั้น ที่ฝันหา
ไม่ว่าช้า หรือเร็ว หรือพลัดพรา
ให้ตัวข้า ได้มีสุข ร่วมทุกข์กัน

หมดเวลา ไปแล้ว แก้วตาน้อย
ค่อยคล้อยคล้อย ลอยละลิบ ไปจากฉัน
ไม่เสียดาย เราเคยได้ พูดคุยกัน
ได้ใช้วัน เวลา คุ้มค่าดี

----- วันวาร -----

----------------------------------------------------
หาคำสระ อืม ไม่ได้จริงๆครับ  emo_48 emo_48 emo_48


หัวข้อ: Re: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2014, 10:39:PM
อาจเป็นเพราะ เหตุบังเอิญ ของชีวิต
หรือเพราะพรหม ลิขิต ขีดสรรค์สร้าง
ที่ทำให้ ได้มา เดินร่วมทาง
แล้วไม่นาน ก็แยกห่าง ต่างถิ่นไกล
ก็เป็นความ รู้สึก ที่ลึกซึ้ง
มากกว่าความ คิดถึง ซึ่งความหมาย
ไม่รู้ว่า พรหมลิขิต ขีดอย่างไร
ก็จะอยู่ ในใจ ไม่มีลืม

emo_68
พรหมลิขิต ขีดให้ ได้มาพบ
ดลประสพ สิ่งสรรพ์ อันดูดดื่ม
ประทับตรา ตรึงไว้ มิให้ลืม
โปรยปลาบปลื้ม เป็นนิจ ยากปลิดปลง..
 emo_47 emo_45
..บุญเหนี่ยวโน้ม น้อมนำ กรรมแต้มแต่ง
รักร้อนแรง ริเริ่ม เร่งเสริมส่ง
ดั่งศักดิ์สิทธิ์ เสกสรร อย่างบรรจง
ตีกรอบวง ไว้แล้ว..แนวชะตา
 emo_89 emo_100 emo_107


หัวข้อ: Re: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2014, 02:27:PM
emo_116 emo_126
พรหมลิขิต หรือเปล่า เราไม่รู้
เกิดมานาน พอดู ใช่มุสา
อยากลาลับ ดับไป ให้ไกลตา
เพราะโรคา เบียดเบียน จนเจียรตาย

ไร้พึ่งพิง อิงอ้อน นอนจับไข้
หาบางใคร ไม่มี ฤดีหน่าย
ช่างสลด หดหู่ อยู่เดียวดาย
มองข้างกาย ว้าเหว่ เวลานี้

หรืออินทรา กลั่นแกล้ง แสร้งหยอกเล่น
ดั่งเดือนเพ็ญ ไร้ดาว สกาวศรี
สร้างกำลัง แรงใจ ไว้อย่างดี
แต่ก็มี บางครั้ง นั่งระทม

วันคืนลับ นับเนื่อง เรื่องเจ็บป่วย
ถึงคราวซวย หรือไร ใจแทบล่ม
ถึงแข็งแกร่ง ปานใด ไปต้านลม
คงจะล้ม ครืนหน่าย หมายสู่เมรุ
พันทอง
๒๐/๒/๕๗
วันนี้หมอนัดไปตรวจเลือด  ไปตรวจคลื่นหัวใจ ไปเอ็กซเรย์
เพื่อเตรียมฝ่าตัด ก็เลยรู้สึกเซ็งๆ ขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยจ๊ะ
ในบางครั้งถึงเราจะเก่งแค่ไหน ทำได้เองทุกเรื่องสารพัด
สร้างกำลังใจให้ตัวเองอยู่ตลอด แต่ในส่วนลึกๆ แล้ว
ในบางเวลาเราก็ต้องการกำลังใจจากคนอื่นอยู่เหมือนกัน emo_33
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2014, 10:14:PM

emo_79 emo_111 emo_79

มนุษย์เราเกิดมาถึงคราทุกข์
มีล้มลุกคลุกคลานดวงมานเต้น
เพราะนั่นคือกรรมเก่าเราทำเวร
เป็นกฏเกณฑ์แห่งกรรมที่ทำมา emo_15

จงภูมิใจได้เกิดมาเป็นมนุษย์
ได้ผ่องผุดหยุดเวรเลิกเข่นฆ่า
มีโอกาสสร้างความดีให้ปรีดา
สร้างกุศลผลบุญพาให้จำเริญ emo_54

แม้แต่เทวดาหรือว่าสัตว์
ถูกจำกัดสร้างบุญคุณสรรเสริญ
ทำมิได้เลยหนาก้มหน้าเดิน
ช้ำเหลือเกินหมดโอกาสมิอาจทำ emo_52

เพราะกรรมเก่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
กรรมลิขิตโรคภัยจึงกลายกล้ำ
แก้ได้ด้วยเมตตาฝ่าเวรกรรม
จงเก็บงำอภัยทานไว้เป็นทุน emo_19

หมั่นสร้างบุญให้ทานรักษาศีล
เพื่อป่ายปีนบ่อกรรมคอยค้ำหนุน
ขอกุศลของเธอจงเจือจุน
ขอผลบุญหนุนนำสิ้นกรรมเวร emo_10

ขออำนาจคุณพระศรีตรัยรัตน์
จงขจัดงัดโรคที่โขกเข่น
หายทุกข์โศกโรคภัยไร้ลำเค็ญ
จงอยู่เย็นเป็นสุขทุกวันคืน เทอญฯ emo_56

ไพร พนาวัลย์


 emo_126


หัวข้อ: Re: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: dinner ที่ 13 มีนาคม 2014, 10:24:PM
 
emo_62

จะด่วนลาลับไปทำไมเล่า
ทำดีเข้ามีผลคนสรรเสริญ
อันโรคภัยกรายกล้ำที่ดำเนิน
กล้าเผชิญมิหวั่นจะพรั่นไย

เจ้าเห็นไหมโน่นพี่นี่ก็น้อง
ต่างเห็นพ้องต้องกันมิหวั่นไหว
เรามีรักโอบเอื้อด้วยเยื่อใย
กำลังใจให้แล้วแด่แก้วตา

ความเจ็บไข้ยากแค้นแสนสาหัส
จงบำบัดด้วยธรรมน้อมนำหนา
โรคภัยที่จวนเจียนเบียนบีฑา
จงลับลาห่างหายจากกายเธอ

dinner

 
emo_60 emo_95 emo_116


หัวข้อ: Re: พรหมลิขิต.. หรือเปล่า...
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 14 มีนาคม 2014, 10:27:AM
(http://image.ohozaa.com/i/b2f/EmnYrC.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w80udIVXEHvRqrno)
เมื่อจิตตก อกเอ๋ย เลยหมกมุ่น
แสนว้าวุ่น วกเวียน เพียรเสนอ
ถึงแกร่งกล้า เกินใคร เมื่อได้เจอ
ก็ห่อเหี่ยว เปลี่ยวเบลอ ละเมอครวญ

หันหาธรรม นำทาง สร้างกุศล
บัลดาลดล ให้หาย กลายกลับด่วน
มะโนนึก ตรึกตรอง ถ่องแท้ทวน
ตามกระบวน ถ้วนทั่ว ช่างหัวมัน

คิดหวังว่า ไม่มี ใครค้ำฟ้า
ยาจกจ๋า ร่ำรวย เฉิดสวยฉัน
ท้ายที่สุด จุดจบ พบเหมือนกัน
เข้าเมรุพลัน นั้นแน่ แค่เร็วช้า
พันทอง
๑๔/๓/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/b2f/EmnYrC.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w80udIVXEHvRqrno)