ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

กุมมือตัวเองไว้นัยวันหนาว
แหงนหน้ามองดาว  ไม่มีคัยให้คิดถึงได้
ชีวิตที่ว่าเหงาแร้ว  ยิ่งเหงาทวีขึ้นไป
เพราะแม้หายจัย  ก้อยังไม่มีคัยใช้อากาศร่วมกัน
ไม่ได้ร้องไห้  แต่กำลังอยากร้องไห้
เพราะหัวจัยมันเดียวดายจนสั่น
รอคอยแต่เค้า...คนที่จะมามองดาวพร้อมกัน
แระทำให้วันหนาวอุ่นด้วยความผุกพัน
...ไม่ใช่แค่การกุมมือตัวเอง

     ซึ้ง เหงา เศร้า