|
หัวข้อ: ....หากวันวาน.... เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 30 สิงหาคม 2011, 09:36:PM หากวันวาน กาลก่อน ย้อนมาหวาน หรือหัวใจ จะค้าน ความหวานได้ แม้นปล่อยไป ให้กร่อน สะท้อนใจ ก็ยังคง อาลัย มิใคร่ปลง โดนห้วงเหว อดีต กรีดแหลกเหลว เพราะย่ำดง ลงเหว เปลวเพลิงหลง ไม่มั่นคง สัจจา ว่ายืนยง จนป่านนี้ นี่ก็คง เข้าพงพี แต่ยังนึก ตรึกหวน ทวนรู้สึก ว่าใจมี ส่วนลึก ผนึกถี่ เสี้ยวใจนี้ มีชิ้น แห่งยินดี หวังว่าฟ้า ปรานี มิโกรธา หากวันวาน กาลก่อน ย้อนมาสาน ยังหวังว่า คืนหวาน ซ่านโหยหา ในอุรา ร่ำถวิล ทุกวิญญา ตราบสูรย์สิ้น จันทรา เศร้าอาจิณ หมายเหตุ.กลอนนี้เป็นกลอนแต่งเลียนชิงสัมผัสจ้ะ กรุณาอย่าเอาเยี่ยงอย่างนะจ๊ะ ปล. ถึงกลอนบทนี้จะแต่งแบบชิงสัมผัสก็จริง แต่ก็ไม่ใช่หวานหมูอย่างที่ใครเข้าใจนะจ๊ะ หัวข้อ: ...ชิง...เลือน...ลา... เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 30 สิงหาคม 2011, 10:55:PM อยากสัมผัส รัดน้อง จ้องสัมผัส ใจพี่ยัง ผูกมัด ไม่ตัดหวัง พี่จริงจัง ครั้งนี้ พี่จริงจัง มอบใจไว้ ปลูกฝัง หวังแรงใจ เคยอ้อนออด ออดอ้อน แต่อ้อนออด นี่ไฉน เจ้าลืมกอด เคยพรอดได้ สัมผัสไว้ ไยเลือน เบือนบิดไป พี่ชอกช้ำ รู้บ้างไหม คนใจดำ ที่เคยจูบ ลูบไล้ เคยได้จูบ ยังจดจำ ย้ำรูป จูบจนหนำ เคยเอ่ยคำ ฉ่ำใจ เจ้าไม่จำ ถ้อยรักเหมือน เตือนย้ำ แสร้งทำเลือน หมายเหตุ อีกสักบทครับ กลอนชิงสัมผัส สัมผัสเลือน หัวข้อ: Re: ....หากวันวาน.... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 31 สิงหาคม 2011, 12:54:AM emo_79 emo_79 emo_79 emo_79 หากรู้ว่าวันวานที่หวานมาก จะรุมฝากเบาหวานน้ำตาลเปื้อน จะไม่มีความรักสักห้าสิบเดือน emo_26 จะมิให้หวานเยือนจนเรื้อนกิน emo_50 จะไม่พูดหวานหวานเข้าหว่านล้อม จะไม่ตอมคนสวยอย่างมีศิลป์ จะไม่รักเอออวยให้รวยริน จะไม่กินน้ำคำทุกค่ำคืน เพราะน้ำคำแสนหวานน้ำตาลหยด จึงต้อง อด งดรัก แม้ยากฝืน ความรักล้อมหอมล้ำสุดกล้ำกลืน จนดึกดื่นก็ยังหวานน้ำตาลอาย หากวันวานรู้ว่า(จะ)เป็นอย่างนี้ จะไม่มีความรักที่หลากหลาย จะ Diet รักนี้ที่มากมาย จะจะ ไม่ใจง่าย Bye Bye Love!! emo_32 emo_50 "ปรางค์ สามยอด" emo_84 emo_86 หัวข้อ: Re: ....หากวันวาน.... เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 02 กันยายน 2011, 10:11:AM emo_89 มีกองเชียร์ ช่วยหนุน บุญนะนี่ ใจยินดี สุขสม อารมณ์ใส ตื่นแต่เช้า เข้ามาเห็น ความเป็นไป พาจิตใจ ชื่นบาน สราญรมย์ แก้เมาท้อ ก่อกำ ลัง,ทำใหม่ ให้จิตใจ สดชื่น พ้นขื่นขม ด้วยยินดี ปรีดา หน้าเข้าชม ช่วยให้ผม อยากลุก ขึ้น,ทุกวัน เพราะบางที มีคำ พูด,ทำให้ เกิดท้อใจ อยากหยุด พัก,พูดพร่ำ โลกสีทอง ผ่องอำ ไพ,กลับดำ แสนชอกช้ำ เกินจะ ทน,นะเออ มีกองเชียร์ ช่วยหนุน บุญนะนี่ หรือฟ้ามี ตาดู อยู่เสมอ โลกหมองหม่น จนอับ ทาง,กลับเจอ ผู้เสนอ แสงสว่าง กลางมืดมน emo_89 emo_89 emo_89 |