พิมพ์หน้านี้ - * ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวิงวอน+กลอนอ้อนวอน => ข้อความที่เริ่มโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 26 กันยายน 2011, 06:46:PM



หัวข้อ: * ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 26 กันยายน 2011, 06:46:PM
(http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/308982_138319036267516_100002682625685_175177_102653973_n.jpg)

* ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *
ภูผาพรรณหมู่ไม้....หลากสี
เสียงร่ำสกุณี....รุ่งเช้า
เพลินเริงร่าฤดี.....จนบ่าย คล้อยนา
ผกผินร่อนลงเฝ้า....กิ่งก้านกลับรัง

พงไพรยังป่าหญ้า.....หวงแหน
ครวญคร่ำถึงดินแดน....ก่อให้
มวลสรรพสิ่งทดแทน.....แตกอ่อน ยอดนา
คุณค่าคงเพียงไว้.....อย่าทิ้งลาไกล

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ภูผา...ยาวเรียงราย
หมู่พรรณไม้...หลายหลากสี
เสียงร้อง...สกุณี
แผ่ว-วจี...นี้รัญจวน

ว-หา...ธารน้ำใส
ฉ่ำเย็นใจ...ให้โหยหวน
รำไพ...ฤทัยครวญ
สุดกำสรวล...ชวนคะนึง

พงไพร...ในป่าหญ้า
มวลพฤกษา...พาคิดถึง
ร่ายรำ...ร่ำรำพึง
หมายดาวดึงส์...ให้ตรึงตรา

รำพัน...วันคืนหม่น
ให้ร้อนรน...จนห่วงหา
หมู่ไม้...สายธารา
เหมือนร้างลา...พาห่างไกล

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

สุดภูผาทอดยาวราวเรียงราย
หมู่แมกไม้หลากหลายสาย-ว-หา
เหล่าวิหคกู่ก้องปองบุษบา
สู่นภาพนาวันรัญจวนใจ

สุริยันพันแสงแห่งแดนสรวง
มานทั้งดวงห่วงหาถึงคราไหน
กลิ่นโกสุมรุมเร่าเข้าทรวงใน
ลึกพงไพรไห้หวนครวญคะนึง

ผกาพรรณเบ่งบานขับขานร้อง
เป็นทำนองคล้องมานม่านคิดถึง
สกุณาเริงร่าพารำพึง
แสนตราตรึงหนึ่งนี้ที่นิรันดร์

สุดรำพึงวันคืนกล่ำกลืนหม่น
ใจร้อนรนจนห่วงช่วงแปรผัน
หมู่แมกไม้สายธารจารรำพัน
มิสุขสันต์พลันลาพาห่างไกล

พระอาทิตย์อัสดง


หัวข้อ: Re: * ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *
เริ่มหัวข้อโดย: คันไถ ที่ 29 กันยายน 2011, 12:17:AM
([url]http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/308982_138319036267516_100002682625685_175177_102653973_n.jpg[/url])

* ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *                                                                                          * ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *

ภูผาพรรณหมู่ไม้....หลากสี                                                                                                                ณ พฤกษาแหล่งให้....ธารา
เสียงร่ำสกุณี....รุ่งเช้า                                                                                                                       มวลหมู่สกุณา.......ร่ำร้อง
เพลินเริงร่าฤดี.....จนบ่าย คล้อยนา                                                                                                      สำเนียงแว่วลมพา....ประหนึ่ง  สวรรค์
ผกผินร่อนลงเฝ้า....กิ่งก้านกลับรัง                                                                                                        เคียงคู่มัจฉาสรรค์...ว่าแม้น  สุขี

พงไพรยังป่าหญ้า.....หวงแหน                                                                                                              แลวารีฉ่ำล้วน........พงไพร
ครวญคร่ำถึงดินแดน....ก่อให้                                                                                                              งามยิ่งบุพผาใด.........แต่งแต้ม
มวลสรรพสิ่งทดแทน.....แตกอ่อน ยอดนา                                                                                              ผลิดอกกรุ่นหอมไกล........โปรยร่วง   อัปสร
คุณค่าคงเพียงไว้.....อย่าทิ้งลาไกล                                                                                                       รักษ์ห่วงดำรงแย้ม....ทั่วพื้น  แดนไทย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
พระอาทิตย์อัสดง                                                                                                                                           คีรี...ทมึนดำ
                                                                                                                                                               งามเลิศล้ำ...ด้วยพฤกษา
                                                                                                                                                               เพราะพริ้ง...สกุณา
                                                                                                                                                               ตระการตา พฤกษาชล
                                                                                                                                                               ([url]http://i1224.photobucket.com/albums/ee364/be11sw/NB112.gif[/url]) คันไถ
                                                                 
                                                                                                                                              ไม่ไหวนึกไม่ออกแล้ว แค่นี้ก่อนแล้วกัน มานั่งแต่งตรงนี้ มันยากมากๆเลย
                                                           ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~([url]http://www.klonthaiclub.com/index.php?action=dlattach;attach=8973;type=avatar[/url])~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
                                                                                                       emo_86ไม่แน่จริง...อย่าแหยม...
ภูผา...ยาวเรียงราย                                           
หมู่พรรณไม้...หลายหลากสี                                    
เสียงร้อง...สกุณี                                               
แผ่ว-วจี...นี้รัญจวน                                             

ว-หา...ธารน้ำใส                                              
ฉ่ำเย็นใจ...ให้โหยหวน
รำไพ...ฤทัยครวญ                                                           
สุดกำสรวล...ชวนคะนึง

พงไพร...ในป่าหญ้า
มวลพฤกษา...พาคิดถึง
ร่ายรำ...ร่ำรำพึง
หมายดาวดึงส์...ให้ตรึงตรา

รำพัน...วันคืนหม่น
ให้ร้อนรน...จนห่วงหา
หมู่ไม้...สายธารา
เหมือนร้างลา...พาห่างไกล

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

สุดภูผาทอดยาวราวเรียงราย
หมู่แมกไม้หลากหลายสาย-ว-หา
เหล่าวิหคกู่ก้องปองบุษบา
สู่นภาพนาวันรัญจวนใจ

สุริยันพันแสงแห่งแดนสรวง
มานทั้งดวงห่วงหาถึงคราไหน
กลิ่นโกสุมรุมเร่าเข้าทรวงใน
ลึกพงไพรไห้หวนครวญคะนึง

ผกาพรรณเบ่งบานขับขานร้อง
เป็นทำนองคล้องมานม่านคิดถึง
สกุณาเริงร่าพารำพึง
แสนตราตรึงหนึ่งนี้ที่นิรันดร์

สุดรำพึงวันคืนกล่ำกลืนหม่น
ใจร้อนรนจนห่วงช่วงแปรผัน
หมู่แมกไม้สายธารจารรำพัน
มิสุขสันต์พลันลาพาห่างไกล


พระอาทิตย์อัสดง