พิมพ์หน้านี้ - ~ด้วยความเกรงใจ~

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนน้อยใจ+กลอนขอโทษ => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 02 เมษายน 2013, 10:20:PM



หัวข้อ: ~ด้วยความเกรงใจ~
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 02 เมษายน 2013, 10:20:PM


(http://i283.photobucket.com/albums/kk287/pou1968/9dcc420a.jpg?t=1234690545)


เวลางานเป็นกระโถนโดนเตะทั่ว
นอกงานมั่วเรื่องคนอื่นยื่นหยิบใส่
เคยถามฉันเวลาว่างหรืออย่างไร
เคยเข้าใจความเหนื่อยล้าว่าฉันมี

ฉันไม่อยากทำอะไรใครคิดมาก
ฉันลำบากมารยาทไม่อาจหนี
ฉันเก็บซ่อนอ่อนล้าไว้ในท่าที
ฉันยินดีทั้งที่เบื่อเหลือระอา

ไม่อาจบอกเป็นอย่างไรใครรับรู้
เก็บเงียบอยู่ข้างในทรวงปวงปัญหา
งานมากมายหลายประเด็นเช้าเย็นมา
ไม่สร่างซาลดน้อยลงคงประดัง

เมื่อหัวโขนถูกโยนครอบมอบมาให้
มิเต็มใจก็ต้องรับจับเชิดตั้ง
ทุกย่างก้าวไม่อาจลองต้องระวัง
ความคาดหวังคนอื่นคิดสักนิดเรา

แต่ละวันไม่อาจรู้ผู้เกี่ยวข้อง
รู้เพียงต้องทำให้ดีงานที่เข้า
แต่ละงานผ่านออกไปมิใช่เบา
ต้องยกเอากรณีมีอ้างอิง

อ่านระเบียบและตำราค้นคว้าเบื่อ
เวลาเหลือขอได้ไหมเกรงใจยิ่ง
ขอพักผ่อนหย่อนใจวางอย่างจังจริง
หยุดทุกสิ่งไม่รับรู้เรื่องผู้ใด

 emo_126

"กานต์ฑิตา"

๒ เมษายน ๒๕๕๖
(http://2.bp.blogspot.com/-YRQSGD28C-g/UQV7l-81THI/AAAAAAAAAkQ/2yk-_ZWuTcA/s1600/0q7zzqsltq9.png)







หัวข้อ: Re: ~ด้วยความเกรงใจ~
เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 03 เมษายน 2013, 03:24:PM
ด้วยหน้าที่ จำยอม ถนอมมิตร
ความหงุดหงิด ย่อมมี ที่หวั่นไหว
อาจจะเกิด กับโขน  ไม่โยนไป
ทำให้ใจ รับรู้ อยู่ทุกครา

ก็ยังว่า มนุษย์ ที่สุดยาก
ทนลำบาก ตรากตรำ ทำเหนื่อยล้า
ก็เพื่องาน ของตน ทุกคนมา
ขันอาสา  ตอบแทน แผ่นดินทอง

เพราะเรานี้ มีน้ำใจ ใครก็เรียก
ร้อนตัวเปียก ทั้งวัน ไม่หวั่นหมอง
คนที่่ใช้  ก็ใช้ ในทำนอง
ไม่มีมอง เว้นว่าง อย่างทั่วไป

โปรดดูแล แคร์บ้าง ว่างนิดหน่อย
อย่าเอ็นจอย ให้มาก จะยากใหญ่
เพียงแค่งาน ที่ทำ ก็ทำใจ
แล้วจะให้ ดูแล แคร์ใครเลย
 


หัวข้อ: Re: ~ด้วยความเกรงใจ~
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 03 เมษายน 2013, 09:34:PM

(http://www.dhammajak.net/board/files/_11_507.jpg)


จะหาเหาเกาหมัดถนัดชอบ
โปรดอย่ามอบหน้าที่ชี้นำให้
เพราะฉันมิเก่งกาจฉลาดไกล
ชี้ชัดได้แม่นยำหากทำตาม

คิดเอาเองเถิดหนาอย่าคอยฉัน
อาจไม่ทันตอบให้ในคำถาม
กว่าฉันจะเปิดดูรู้เนื้อความ
ก็เมื่อยามฉันว่างวางปากกา

โทรศัพท์เช่นกันฉันกดรับ
โปรดกระชับหัวข้อติดต่อหา
เพื่อจะได้ไม่นานกาลเวลา
งานตรงหน้าสำเร็จเสร็จออกไป

ลำพังคุยเรื่องงานก็บานเบอะ
ยังมาเจอะเรื่องเล่นมิเว้นใส่
ทั้งเมื่อยมือปวดหูสู้ทำใจ
รู้บ้างไหมอึดอัดอยากตัดแล้ว

อย่านึกแต่ตัวเองเกรงกันบ้าง
ตัวเองว่างคุยเรื่อยลามเจื้อยแจ้ว
อีกฝ่ายยุ่งมุ่งงานผ่านตรงแนว
น้ำเสียงแผ่วเงียบฟังยังไม่รู้

หากจะต้องบอกชัดแล้วตัดสาย
คงใจร้ายแน่นอนย้อนมาสู่
หัวอกเขาเราคิดสักนิดดู
เขาอาจอยู่ภาวะไม่พร้อมฟัง

 emo_126

"กานต์ฑิตา"

๓ เมษายน ๒๕๕๖

(http://i360.photobucket.com/albums/oo50/yamiejung21/fv106.gif)