พิมพ์หน้านี้ - พราหมณ์ ชูชก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประวัติศาสตร์ => ข้อความที่เริ่มโดย: สล่าผิน ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2012, 08:18:PM



หัวข้อ: พราหมณ์ ชูชก
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2012, 08:18:PM

(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQSA3mhtKAjQyiK-ERB6LgWXpNkdrqpR590PzPomJ_wS8OZVRV6UA)

จะเล่าขานตำนานท่านชูชก
เป็นชาดกก่อนยุคพุทธสมัย
มหาเวสสันดรชาดกสาทกไว้
พระองค์ได้สั่งสมบารมี

ชูชกพราหมณ์อยู่ที่เมืองกลิงคราษฎร์
ช่างฉลาดแกมโกงโยงตะหนี่
เที่ยวขอทานทุกแห่งหนจนได้ดี
เก็บเงินที่หามากฝากเพื่อนตน

เวลากาลผ่านไปจึงได้ท้วง
เงินทั้งปวงมีเท่าไรใคร่อยากสน
เพื่อนบอกได้ใช้หมดโปรดอดทน
อย่าว่าบ่นกันได้จะใช้คืน

ด้วยการยกลูกสาวคราวลูกหลาน
ยกให้ท่านนี้ไปเธอไม่ฝืน
อมิตตาลูกเราเจ้าขวัญยืน
ใช่ใครอื่นเราปันเป็นภรรยา

ชูชกจึงจำเป็นรับเช่นนั้น
ชูชกนั่นอัปลักษณ์เป็นหนักหนา
ได้เมียสาวสวยอย่างนางอมิตตา
นางตั้งหน้ารับใช้ไม่บ่นคำ

จนพวกพราหมณ์อิจฉาเจ้าชูชก
ในหัวอกพวกตนทนกลืนกล้ำ
เมียพวกตนบนหน้าที่ไม่มีทำ
เมียพวกพราหมณ์ชอกช้ำทำหน้างอ

บางเกลียดชัง นังนี่มีจริต
บางก็คิดมุ่งหมายทำร้ายต่อ
ชูชกรู้เรื่องดีไม่รีรอ
ข้าจะขอทำหน้าที่ที่มีแทน

อมิตตามิสามารถอาจรับได้
จึงบอกให้สามีที่รักแสน
หาคนใช้ที่ดีมีทั่วแดน
จงโลดแล่นรีบหาอย่ารอเลย

ฝ่ายชูชกตกใจทำไงเล่า
จะไปเอาคนใช้ที่ไหนเอ่ย
ข้าทุกข์ทนจนใจเพราะไม่เคย
อมิตตาเฉลยชูชกฟัง


หัวข้อ: Re: พราหมณ์ ชูชก
เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2012, 08:21:PM
ไปที่ดงพงไพรในป่าเขา
พระเวสสันดรเจ้าเข้าไปนั่ง
บำเพ็ญบุญตุนกุศลพ้นจากวัง
พระองค์หวังทำทานต้องการบุญ

จงไปขอบุตรธิดามาทั้งคู่
ทั้งสองอยู่กับบิดาท่านอย่าวุ่น
พระเวสสันดรคงช่วยด้วยการุณ
ชูชกอุ่นใจล้นบนดวงจินต์

จึงเข้าป่าเข้าไพรเพื่อไปขอ
ลูกกัณหาชาลีต่อผู้ทรงศิล
พระทรงธรรมทานให้ทรงได้ยิน
เพื่อให้สิ้นกิเลสเป็นเหตุทาน

พราหมณ์ชูชกดีใจได้เด็กแล้ว
รีบฝ่าแนวป่าไพรไปถิ่นฐาน
ด้วยทางไกลใช้เวลาลัดป่านาน
และได้ผ่านที่ประทับพระสญชัย

ทรงได้เห็นพระนัดดาด้วยตาท่าน
จำหน้าหลานทั้งสองของตนได้
ถามชูชกท่านพามาอย่างไร
พระเวสสันดรให้แก่ตนมา

พระสญชัยได้ทรงยินเกือบสิ้นชีพ
พระจึงรีบถามไถ่ได้ไหมหนา
เด็กทั้งสองคนนั้นนั่นนัดดา
เอาเงินตรามาไถ่ให้เจ้าพราหมณ์

พร้อมทั้งจัดข้าวปลาและอาหาร
ทั้งคาวหวานบริการให้พร้อมไต่ถาม
ด้วยสาวสวยสดใสใบหน้างาม
คอยติดตามเอาใจให้ชูชก

บางคนป้อนอ้อนอ่อยคอยประคบ
บ้างประจบเอาใจไม่ตลก
ไม่เคยลิ้มชิมอาหารพานงันงก
รีบฉวยฉกกินไปให้ลืมตัว

สาวเป็นร้อยเอาใจไม่ยอมห่าง
สาวทุกนางอ้อนให้กินไปทั่ว
อิ่มอย่างไรใจจิตไม่คิดกลัว
พราหมณ์ใจชั่วใส้แยกท้องแตกตาย

สล่าผิน

ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ