พิมพ์หน้านี้ - ไม่สาไร..คนอย่างเธอ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ukada911 ที่ 30 กรกฎาคม 2008, 03:34:PM



หัวข้อ: ไม่สาไร..คนอย่างเธอ
เริ่มหัวข้อโดย: ukada911 ที่ 30 กรกฎาคม 2008, 03:34:PM
(http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1166165_4698633.gif)

เธอก็คน..ฉันก็คนไม่ใช่หรือ!
ทำไมเธอถึงได้เผลอมีคนใหม่
หรือว่าเธอมีแค่ฉันไม่พอใจ
เธอจึงได้เปลี่ยนไปอยู่ทุกวัน
เธอก็ว่าเบื่อบ้าง..อยากออกเที่ยว
อย่า!มาเสี่ยวแถวนี้..ได้ยินไหม
เธอจะอยากมีใครก็ตามใจ..
คนอย่างฉัน..ไม่สาไร..คนอย่างเธอ

Post By Ukada


หัวข้อ: Re: ไม่สาไร..คนอย่างเธอ
เริ่มหัวข้อโดย: tna ที่ 30 กรกฎาคม 2008, 05:21:PM
([url]http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1166165_4698633.gif[/url])

เธอก็คน..ฉันก็คนไม่ใช่หรือ!
ทำไมเธอถึงได้เผลอมีคนใหม่
หรือว่าเธอมีแค่ฉันไม่พอใจ
เธอจึงได้เปลี่ยนไปอยู่ทุกวัน
เธอก็ว่าเบื่อบ้าง..อยากออกเที่ยว
อย่า!มาเสี่ยวแถวนี้..ได้ยินไหม
เธอจะอยากมีใครก็ตามใจ..
คนอย่างฉัน..ไม่สาไร..คนอย่างเธอ

Post By Ukada


เพราะความรัก เปรียบได้ คล้ายเกลียวคลื่น
แม้ยามตื่น ก็เฝ้าฝัน ลำนำเพ้อ
คลั้นพอฝัน ยามหลับ ยิ่งละเมอ
ไม่พบเจอ เมื่อคลายหลับ ลับล่วงคืน

เพราะเกลียวคลื่น เกิดจากเลียบ ระนาบลาบ
มิทันคาบ เผยออาด ขึ้นจากผืน
แล้วม้วนวน ทะยานใหญ่ หมายหยัดยืน
หาดทรายกลืน กลายเป็นนาบ ลาบเรียบไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน