พิมพ์หน้านี้ - มั่วๆ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 05 มกราคม 2012, 12:55:PM



หัวข้อ: มั่วๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 05 มกราคม 2012, 12:55:PM



โอ้เจ้าดอกรักเอ๋ยไม่เคยเห็น
ว่าเจ้าเป็นเช่นไรแม้ใจหวัง
จะเบ่งบานสดสีอยู่จีรัง
หรือจะพังเป็นผงร่วงลงดิน

เคยหมายปองดอกฟ้าแบบหมาวัด
โศกจำตัดใจลามิซาสิ้น
เห็นแต่ดอกลั่นทมระบมชิน
แม้ถวิลไขว่คว้าหาไหนปอง

ดอกฟ้าเอ๋ยเคยหมายจะได้เห็น
แต่เนื้อเย็นหารใจให้เป็นสอง
เคียงคู่ดาวพราวฟ้าสายตามอง
เพียงจดจ้องคว้าดาวสุดสาวมือ

จากดอกรักหักอกบัวบกแทรก
ดอกรักแตกคาใจไม่ไขสือ
เอาดอกโสมต้มกินเห็ดหลินจือ
ดอกรักหรืออย่าหมายร่วมชายคา

 emo_71 emo_71 emo_71 emo_71 emo_71






หัวข้อ: Re: มั่วๆ
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 05 มกราคม 2012, 05:56:PM








กระต่ายน้อย คอยเขม้น ถึงเพ็ญแข
จับตาแล แต่เดือน เหมือนโหยหา
ไยเดือนเพ็ญ เด่นคนึง ถีงไม่มา
ปวดวิญญาณ์ ระอานัก หมดรักจันทร์

สุนัขน้อย คอยเฝ้า เจ้าเครื่องบิน
มิยลยิน สิ้นระอา พาผินผัน
นั่นอะไร รำไพผ่อง ส่องอำพัน
เกิดรักมั่น ทันใด ไม่แชเชือน

กระต่ายน้อย คอยเงา เฝ้าเครื่องบิน
หมายลยิน เพ็ญรัก ใครจักเหมือน
คราวต่อไป ใคร่เปรียบว่า อย่าเลอะเลือน
หมาคู่เดือน เพื่อนกระต่าย หมายเครื่องบิน.../


 emo_116


บูรพาท่าพระจันทร์


หัวข้อ: Re: มั่วๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 05 มกราคม 2012, 06:27:PM



เห็นกระต่าย  หมายเครื่อง  เป็นเรื่องแปลก
หมาก็แหวกแนวกว่า  คราถวิล
เฝ้าเห่าหอน  เพ็ญแข  แลได้ยิน
พิลึกสิ้น  แปลกไป  ไฉนเลย

มันสับเปลี่ยน  เวียนไป  เกินใจนึก
เริ่มรู้สึก  ให้ตระหนก  โอ้อกเอ๋ย
คงได้สม  ชมอยู่  เป็นคู่เชย
สุดภิเปรย  ปานว่า  จะบ้ายตาย emo_52