พิมพ์หน้านี้ - ชาวดงพะวงรัก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2010, 11:57:AM



หัวข้อ: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2010, 11:57:AM
ชายชาวดง พะวงรัก

คิดถึงน้องคนดีสุดที่รัก
อยากฟูมฟักรักเราให้อบอุ่น
แต่จำพรากจากไกลใจอาดูร
ขอเทิดทูนนวลนางไว้กลางทรวง

ทุกนาทีพี่คิดเห็นดวงหน้า
ที่รักจ๋าคนดีที่แหนหวง
รักเพียงน้องนางเดียวไม่เคยลวง
ไฟสุมทรวงห่วงคนดีพี่เหงาใจ

อยากแบ่งกายให้เป็นหลายหลายเสี่ยง
ได้เดินเคียงแนบสนิทเพื่อชิดใกล้
ได้ดูแลนวลน้องประคองใจ
อยู่รับใช้เคียงข้างไม่ห่างเลย

อยากถามว่าคนอื่นเหมือนเราไหม?
อยากชิดใกล้อยากพูดจาอย่าอยู่เฉย
ทำไมหนอจึงคิดถึงเขาจังเลย?
โอ้อกเอ๋ยเฝ้าห่วงหายอดยาใจ....

"ปรางค์ สามยอด"

(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/F90A848892CC4140AF68CF9E1C09E4A6333.gif)


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2010, 03:52:PM
...คนชาวดงคงไร้ค่าราคาด้อย
สกุลน้อยต้อยต่ำนำหวั่นไหว
เป็นแค่เพียงชาวดงคนพงไพร
เอาหัวใจมาส่งให้ไร้ยางอาย

...เมื่อชาวดงพงไพรอาลัยรัก
ร้อยถ้อยถักคำหวานพานห่างหาย
ไม่แม้มองปองพักเข้าทักทาย
ชีวาวายชาวดงยังหลงปอง

...ถึงชาวดงคงค่าราคาด้อย
กับไร้ถ้อยคำหวานหว่านสนอง
พะวงรักหลงทักเข้าปักจอง
คำรักหมองมองไม่เห็นซ้ำเย็นชา...


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: มหาซัง ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2010, 09:16:PM
คนชาวดงคงไร้ค่าราคาด้อย
สกุลน้อยต้อยต่ำนำหวั่นไหว
เป็นแค่เพียงชาวดงคนพงไพร
เอาหัวใจมาส่งให้ไร้ยางอาย

...เมื่อชาวดงพงไพรอาลัยรัก
ร้อยถ้อยถักคำหวานพานห่างหาย
ไม่แม้มองปองพักเข้าทักทาย
ชีวาวายชาวดงยังหลงปอง

...ถึงชาวดงคงค่าราคาด้อย
กับไร้ถ้อยคำหวานหว่านสนอง
พะวงรักหลงทักเข้าปักจอง
คำรักหมองมองไม่เห็นซ้ำเย็นชา...(ตะวันฉาย)

ถึงอยู่ดงพงไพรแสนไกลห่าง   
สิ่งรอบข้างคูหนองลำคลองป่า
สุขฤทัยได้เกิดกำเนิดมา   
ณ ใต้หล้าฟ้าครามงามจับใจ 

อย่าตีตราค่าตนเป็นคนด้อย 
อยู่ป่าดอยน้อยค่าซะที่ไหน   
ล้วนไมตรีมีมากหากว่าไป     
อย่าตัดสินผู้ใดไร้ค่าเลย 

มหาซัง...ทักทายตะวันฉายสู้ๆๆๆ


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2010, 06:59:PM
(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/1172374806.gif)

(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/8701-006-12-1049.gif)

ค่ำคืนนี้พี่มองขอบฟ้ากว้าง
ดาวกระจ่างพร่างพราวสกาวใส
คิดถึงน้องเนื้อนวลปั่นป่วนใจ
เจ้าลาไกลไปลับไม่กลับมา

เจ้าอยู่ไหนหนอคนดีพี่เป็นห่วง
โถ พุ่มพวงรู้ไหมใครห่วงหา
ทุกวันนี้พี่ขมขื่นกลืนน้ำตา
อยากเห็นหน้าคนดีที่ลาไกล

โอ้ คืนนี้เจ้าอยู่ไหนดวงใจจ๋า?
เจ้ามองฟ้าเหมือนพี่นี้บ้างไหม?
หรือคืนนี้น้องพี่อยู่กับใคร?
หรือดวงใจไม่มีเพื่อนเหมือนพี่ชาย?

แม้ห่างไกลใจพี่ยังต่อสู้
เพื่อกอบกู้สร้างตัวไม่ยอมพ่าย
สร้างฐานะรอน้องมาเคียงกาย
ตัวพี่ชายจะรับขวัญวันน้องคืน

“ปรางค์ สามยอด”


(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/1172374806.gif)


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2010, 07:25:PM

ชายชาวดงหลงรักสาวเมืองฟ้า
ทั้งรู้ว่าสูงสุดสอยลอยถลา
แต่หัวใจมันดื้อรั้นไม่เลิกรา
ต้องก้มหน้าดูดินอย่างเดียวดาย

แต่ก็จะสู้ทนสร้างฐานะ
ไม่ลดละความเพียรไม่ยอมพ่าย
เผื่อโชคดีชาวฟ้ามาเยี่ยมกราย
จะไม่ต้องอับอายละอองดาว

เพียงเกิดกันต่างตระกูลด้วยบุญเกื้อ
คงไม่เหลือความสามารถที่อาจก้าว
จะอุตส่าห์ปั้นดินให้เป็นดาว
จะลองสาวชาวฟ้ามาเชยชม

แต่ถ้าคิดจะแบ่งขั้นตามชั้นยศ
จะยอมอดเจียมใจไม่เหมะสม
จะอยู่อย่างชาวดินไม่เชยชม
ไม่ขอก้มให้ฟ้าถ้าดูแคลน....กัน


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2010, 10:08:PM
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/earring/150.gif)

ค่ำคืนนี้ มองดาว สกาวฟ้า
เหมือนสายตา หนึ่งคู่ จ้องดูฉัน
ส่งสายใย สายรัก สายสัมพันธ์
ทอดลงมา ถึงกัน อย่างมั่นคง

น้องรู้ดี พี่หวง พี่ห่วงหา
แต่มีฟ้า กั้นไว้ ใจประสงค์
อยากมาเรียง เคียงคู่ อยู่ดำรงค์
ขอพี่จง บากบั่น น้องสัญญา

จะรอพี่ คนดี ที่ใจภักดิ์
ด้วยใจรัก เราสอง ต้องหรรษา
ได้เป็นคู่ อยู่เคียง เรียงกายา
ถึงเวลา มาเป็นคู่ อยู่ด้วยกัน

(http://i612.photobucket.com/albums/tt202/yamiejung26/bg20.gif)

พิมพิลาไลย
(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/2-2.gif)


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2010, 12:14:AM
ฟ้ากำหนดรักบานในลานฝัน
แต้มอำพันสรรกลิ่นประทินหอม
เกิดดงรักปักไว้ จนใจยอม
พร้อมถนอมรักมั่นมาเนิ่นนาน

เป็นชาวดงพงศ์พันธุ์คนบ้านป่า
อยู่พนาป่าทุ่งคุ้งสถาน
รักลำน้ำถ้ำเถื่อนเหมือนเรือนชาน
ฟ้าลำธารลานดินคือถิ่นเรา

แต่พะวงตรงที่กลัวเธอหมาง
ด้วยสาบสางยางยุ้งกระบุงข้าว
อีกกลิ่นไคลไอเหงื่อจากตัวเรา
ทั้งเรือนเหย้าก็เก่าไม่เข้าที

ฤารักหม่น คนเศร้าเมื่อเฝ้าคิด
ฤาฟ้าปิดขีดให้เราต่างที่
ฉันลูกทุ่งเธอลูกกรุงยุ่งฤดี
น้ำตาปรี่ รี่ไหลเมื่อใคร่ครวญ
[/color][/color]


หัวข้อ: Re: ชาวดงพะวงรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2010, 02:34:AM

(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/securedownload.gif)

เพราะยากจนทนสู้อยู่ป่าเขา
ห่างรักเราเขาเฟื่องอยู่เมืองหลวง
พี่แสนรักแสนห่วงเจ้าพุ่มพวง
กลัวเขาลวงหลอกเจ้าเคล้าโลกีย์

เพราะตัวเจ้าเป็นสาวชาวบ้านป่า
ต้องเข้ามาทำงานผ่านวิถี
เจ้าทั้งโง่ทั้งซื่อยังถือดี
กลัวเขาทำย่ำยีให้ยับเยิน

จะก่อร่างสร้างตัวไว้รอน้อง
พี่ร่ำร้องน้องจ๋าอย่าเก้อเขิน
จงรักษาเนื้อตัวอย่ามัวเพลิน
อย่าให้เงินเป็นใหญ่เหนือใจนาง

อีกไม่นานหรอกหนาจะมารับ
เจ้าคืนกลับบ้านป่ามาร่วมสร้าง
รังรักเราคือสวรรค์วันร่วมทาง
ขอน้องนางเป็นแรงใจให้พี่ชาย

ไพร พนาวัลย์


(http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/75-1.gif)