|
หัวข้อ: คาราวะ อ.ปรีดี พนมยงค์ ตอนเสรีไทย(ยังไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไร) เริ่มหัวข้อโดย: อเนก_ตะวันออก ที่ 11 มิถุนายน 2011, 10:08:PM เกริ่นด้วยเพลงก่อน....น่ะครับ
มาบัดนี้ พ่อลาลับ ไปจากโลก ยังความโศก ความอาลัย ให้สุดเเสน รุ่งเช้า ธรรมศาสตร์ ประกาศเเทน จะยึดเเน่น อุดมการณ์ ที่ท่านทำ คือวิญญานเสรี ชื่อปรีดี พนมยงค์ คือดาวที่ดำรง อยู่คู่ฟ้า สถาวร เทียนที่ลาร้าง เเต่ส่องทาง ไว้สุนทร เกรียติที่กำจร เเละการใจ ผู้ไปทำ คือเเสงนำ ที่นำฉาย คือความหมายที่เลิศลำ คือผู้ประสาททำ ธรรมศาสตร์ เเละการเมือง เเม่โดมจะผงาด ธรรมศาสตร์ จักดำรง ปรีดีพนมยงค์ ประดับไว้ ในใจชน มากลอนเเล้ว เเรกริเริ่มเสริมสร้างการศึกษา ให้มีมาการเมืองเลื่องชื่อไซร้ สถาบันอันกระทำด้วยหัวใจ สถาบันอันยิ่งใหญ่...ในไทยเอย (มหาวิทยาลัยวิชาการธรรมศาสตร์เเละการเมือง(ชื่อเก่า) ) เมื่อนเเต่ก่อนตอนนั้นสงครามโลก ประเทศเราเศร้าโศกวิโยคหนา เเต่มีหนึ่งเเสงสีทองส่องนำพา อุบัติมาสร้างชาติให้เจริญ พวกไอ้ยุ่นมันบุกมาหน้าอ่าวไทย มันบุรุกเเผ่นดินไทยยอมได้หรือ เป็นไฉนใยจึงไม่พรั้นพรือ ปืนในมือข้ามีอยู่ขอสู้ตาย ท่านปรีดีมีความคิดที่ถูกต้อง ท่านได้ลองสร้างทัพกับพวกใหม่ ท่านจึงตั้งชื่อเราเสรีไทย เป็นขบวนการยิ่งใหญ่ในไทยเอย ส่งทหารไปฝึกพันธมิตร เเละได้คิดวิธีที่ช่วยเหลือ ประเทศไทยให้พ้นช่วยจุนเจือ ช่วยพองเผือเชื้อไทยให้ได้เอย ทำยังไงไม่ให้มันมารุก ทำยังไงไม่ให้มันมาบุกอีกครั้งหนา ทำยังไงไม่ให้มันเขามา ทำยังดีกว่า.........เสรีไทย มันคงจะทะเเม่งยังไงไม่รู้น่ะ ลองอ่านดูน่ะครับเเละขอคำติด้วยน่ะครับ |