ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

(http://www.thairath.co.th/media/content/2012/08/12/283105/hr1667/630.jpg)
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com

           ปลายฝนต้นร้อน

เมื่อปลายฝนหล่นลาสู่หน้าหนาว
กลับร้อนผ่าวเป็นแล้งโลมแสงสูรย์
กระทั่งทุ่งข้าวกล้าเฉาอาดูร
ความไพบูลย์หายวับไปฉับพลัน

อุตส่าห์รออากาศเย็นยาตรเยื้อง
มาโอบเบื้องนาครเคลิ้มนอนฝัน
หวังผิงแดดอุ่นแสงแห่งตะวัน
คลายหนาวสั่นอันพร่างน้ำค้างริน

กลับมาเป็นอบอ้าวทั้งเช้าค่ำ
เหงื่อชุ่มฉ่ำหลั่งหยดลงรดหิน
เพียงสืบเท้าก้าวเพลินยามเดินดิน
ก็ร้อนสิ้นดุจย่างสรรพางค์กาย

ฤๅอากาศกำสรวลแปรป่วนปั่น
ด้วยไหวหวั่นภูผาและป่าหาย
เทพอัคคีบีฑาเทพพระพาย
จึงส่งท้ายปลายฝนด้วยลนไฟ!ฯ

                         อริญชย์
                     ๒๓/๑๐/๒๕๕๕

 emo_107 emo_68 emo_116 emo_95 emo_84 emo_95 emo_116 emo_68 emo_107